________________
२०१
सेवित विषयतणो रखे, पामे निजथी भेद ॥ २८८ ।। लक्षण च्यार ते एहनां, कंदण करे आक्रंद । सोयण दीनपणुं करे, तिप्पण रुएति मंद ।। २८९ ॥ विलवणता विललाप कर, रौद्रह च्यार प्रकार । हिंसा मृषा चोरी करें, परिग्रह राग विचार ॥२९०।। लक्षण च्यार इहां सुणो, ओसण्ण बहु अन्नाण । आ मरणंतिक दोसचो, करे जेय अन्नाण ॥२९१ ॥ प्रायें अविरत भावथी, हिंसादिक चिहुं ठाण । वरतें एकण तेहने, उसन्न दोष नियाण ॥ २९२ ॥ हिंसादिक सघले रमे, जसु मन तमु बहु दोस । कुसमय वासित मति थकी, हिंसादिक बहु दोस ॥ २९३ ॥ धर्म बुद्धि अधर्म विषे, यागादिसु प्रवृत्ति । दोस अन्नाण अन्नाणथी, करें अन्नाणी एक चित्त ॥ २९४ ।। आ मरणंतिक दोष ते, करे मरण जां सीम । कालिय सौरिय आइ जिम, न को एके नीम ॥ २९५॥ आरति रौद्र ते छांडवा, हेते कह्या जगनाथ । छंडे मुनि दुई दुई वरे, धरम सुकल शिव साथ । २९६ ॥ भेद लक्षण आलंबणा, अनुप्रेक्षा ए च्यार । एक एक प्रति चउविध गणो, धरम ध्यान मुविचार ॥ २९७ ॥ प्रथम भेद आणाविचय, अवाय विवाग संठाण । विचय ते सघले जाणज्यो, अरथ लहे ते सुजाण ।। २९८ ॥ आणा ते जिन वचन तसु, विचय ते निरणय रूप । आज्ञा गुणनुं चिंतवण, एम त्रिहुं पदे शरूप ॥२९९ ॥ अपाय राग द्वेषादिथी, अनरथ ऊपजे जेय । विपाक कर्म फल चितवण, संठाण
