________________
१२४ ॥४॥ तप्त पूतळी तरु सामळी, असिवणने कुहाड । कातरणी करि छेद्रिये, ग्रही मांडोमांड ॥ कर० ॥ ५॥ सीन ताप नरलोकथी, अनंतगुणेह । पन्नर भेद वेदन कही, तिहां सहे अछेह ॥ कर० ॥ ६॥ उत्कृष्टो आऊ तिहां, सागर बावीश । भोगवीने तिहाथी चवे, सिद्धमतिनो जीव । कर० ॥ ७ ॥ तिरिय योनि पामी करी, वलि वलि तिहां जाय । साते नरके इम भमे, कृत करम पसाय ।। कर० ॥८॥ थावर विकलपणो लहे, इम काळ असंख । दुर्गति दुःख देखे सहू, सुख. नहिय निमिष ॥ कर० ॥ ९॥ सापणि उंटडी कूकडी, श्यरणी शियाली । गिरोली जलोका रुंदरी, रासभि गणिय चंडालि ॥कर०॥१०॥गाइ हूइ श्रावक घरे, नवकार प्रभाव । सुणीने मन संतोषियो, काळने प्रस्ताव ॥ कर०॥११॥ आवी शेठ घरे हूई, पुत्री इंण संच । दुर्गधा नामे सही, करमतणे प्रपंच ॥कर० ॥१२। साधुतणी वाणीसुणी, फळ कर्म विपाक । दुर्गधा जाणे सही, अकडोडी आक ॥ कर० ॥ १३ ॥ इणपरें आपो निंदती, दुर्गधा नार । कर्मतणां फळ सह कहे, कर्मसिंह संसार ॥क०॥१४
दूहाःकरमनिकाचित थाकते, थोडे तिण प्रस्ताव । दुरगंधानारी भणी, मन आवे शुद्ध भाव ॥१८॥ इहापो करतां थकां, जातिसमरणे ज्ञान । पूरवभव देखे सहू, ज्ञानी वचन समान ॥१६।। दुरगंधा करजोडीने, पूछे मुनिवर एम । ए दुःखथी किम
