________________
११२ संथ ।। ७४ ।। सांभळी राजा हरष वश, वंदे भाव विशुद्ध । वाणी अमीरस वरसता, मीठी साकर दूध ॥७॥ देशण सुणि वैरागियो, ए संसार असार । तन धन यौबन सजन सुख, तण जिम, तजे संसार । ॥७६॥ शुभ मुहूरत वेळा सखर, कुंवर ठवी निज राज । बीतशोक विकसित वदन, सारे आतम काज ॥७७। तप जप-संयम पालिने, छेदे करम विराम। मरण समाधि करी लहे, सद ग्रति शुभ परिणाम ॥७८॥
(ढाल ९ मी-देशी विंछीआनी) पाळे राज्य प्रतापशुं, शोक, अनोपम रायरे लाल । मन मोहिनी राणी रोहिणी, राजा रह्यो लय लायरे लाल ॥७९॥ प्राण पियारी रोहिणी, सदा सोहागिणी नाररे लाल । तन धन यौवन चातुरी , सफळ जे वश भरताररे लाल ॥मा०॥८०॥ रात दिवस रंगें रमे । नव नव करत विनोदरे लाल । एक जीव तनु जूजूवा, जाणे उमिया इश्वरगोदरे लाल
प्रा०॥८१॥ चंदन वन देखी करी, जिम नाग रहे लपटायरे लाल । गयंवर रेवा रति करे, जिम हंस. मानसर पायरे लाल ॥मा० ॥ ८२ ॥ कबही कहे हीआलियां कबहीक पासासाररे लाल । काम कुतूहल केळवे, हरखें वारोवाररे लाल ॥ प्रा० ॥८३॥ नरनारी राग हुवे सदा, ससनेही सघळी जातरे लाल । जोतां एण पटतरे । अवर सहु तिल मातरे लाल ॥ पा० ॥८४ ॥ इणिपरें सुख विलसे सदा, रोहिणी राणी भूपरे लाल । सानपुत्र जाया सती, एक एकथी अनूपरे लाल