________________
( दूहाः-सोरठा:-) एहवे अवसर राय, राणीसुं वातां करे । चिंत धरी मन भाय, कुमरी थई वर योग्यता ॥७॥ राणी जपे स्वामि ! सरिखो वर को जोइये । रूपगुणें अभिराम, सारीखे राचेसहु ॥७६।। संत्री बुद्धि निधान, पूछीजे प्राणेशजी!। साम काम सावधान, मरम सहू वातां लहे ॥७७॥ मंत्रि प्रति महाराय, पछे मन उत्सुक थई । वरजोवो वरराय, कुमरी वर प्राप्ति थई ॥७८॥ चिंत किसीइ लईश,पुत्यवंतीरी थे करो। करमे की जगदीश, जे वर तुम्ह मन मानियो ।। ७९ ॥ पिण नवि दीजे बाप, इण जुगमे सहुको कहे। वरसी जोई आप, तेडावो बहु राजवी ।। ८० ॥ हरख्यो मन महाराय, एह वात युगति कही । राणी पासे जाय, प्रकम्नां सहु सिद्धि हुई ॥ ८१ ॥ तेडावे राजान । देशदेशचा भूपती । आवे इंद्र समान । शूरवीर सकजा सही।।८२॥ एक म्हेलीओ दूत, बीतशोक राजा-)भणी । पुर नागोर पहूत, करजोडी सहू भाखियो ॥८३।। सघवा राजा रंग, रोहिणी स्वयंवर कारण । संघळा भूप सुचंग, तेड्या तिहकण आवशे ।।८४॥ तिण कारण महाराय, बंपापुरि पवधारिये । सांभळि हर्ष न माय, अशोक कुमरसाथे करी ॥८॥ हयगयरथ परिवार, नागोरथी राजाचढे । कुंमर देखी नरनार, वरराजा एहज सही ॥८६॥ शकुनह आं श्रीकार, देखी राजा रंजियां । हीअडे हर्ष अपार, सफळ मनोरथ माहरा ॥८७॥ सुखप्रयाण सताब, नगरी पासे आवि
