________________
१०२
टि देखी केसरी, बने
हे रूपे रूअडी, आंबा डाळे हो सोहे मुडी जेम || रो० ॥६४॥ बरष हुई जब सातनी, तिण अवसर हे वाधे शोभ शरीर । भूणी गुणी चोसठकळा, गुण लक्षणहे पूरण साहस धीर ॥ - रो० ॥ ६५ ॥ मुख मटको देखी करी, चंद क्षीणो हे थाये इणिभेद । कट्टि वसियो हे धरतो मन खेद || रो० ॥ ६६ ॥ मुग बीहे निज नयणथी, मति लेसी हे काइ तेण । वनवासे भमतो रहे, नवि आवे हे अविसासत- एण || रो० ॥६७॥ हंस चरण आवी रह्यो, जाणी सारद हे वेणी मिसि व्याल | अधर प्रवाला लाजवी, बांहडली हे कमळांरी नाळ || रो० ॥ ६८ ॥ दांतडला दाडमकळी, मुंगफळियां हे अंगुळियां सार । कठिन पयोधर दीपतां, कुंभस्थल हे मयंगल आकार || रो० ॥ ६९ ॥ नयणकमळनी पांखडी, अणियाली हे अंजी गजगेल | दीपशिखा सम नासिका, जंघायुग हे दीपे जिम केळ || रो० ॥ ७० ॥ रूपें रंभा शीळे सती, शारदपिणहे हिडे विश्राम | लीलावे वासो वसे, नित अचरिज हे किम एक ठाम || रो० ॥ ७१ ॥ अंगण ऊभी लीलमें, कलकंठीहे बोलती वेण । यौवनवय जोरे चडी, जगडावे हे नव अंग सुमयण || रो० ॥७२॥ चंपकवर्ण सुहावती, ललकंती हे वळि वेत्र समान । कामविराम छीपाडती, चालती हे जोती सावधान || रो० ॥ ७३ ॥ | रोहिणी कुमरी रंगशुं, मन मेलं हे सहियासुं वात । करे करमसिंह इम कहे, जोवनवयनी हे जगमें विख्यात || रो० || ७४ ॥
