________________
૪૧૪ - ૯૪– | શ્રી કોણિક પુત્રની સજઝાય છે
( અણસણ ખામણા કરે મુનિવર એ - દેશી ) *કીયારે ભવનું પુત્ર તે વેર, આ તે કેવું વાળ્યું; - તારા પિતાને પિંજરમાં નાંખીને, પેટજ મારૂં બાળ્યું રે
પુત્ર કીયારે ભવનું છે આવું બુરૂ કામ કરતાં પાપી, તુજને લાજ ન આવી; " બુદ્ધિને તે કુબુદ્ધિ ઉપજાવી, રાજ્યના લેભે લલચાઈ રે
પુત્ર. ! કીયારે ભવનું છે ૨ ગમાં આવતાં તુજ માતાને, ઈચ્છા થઈ તે કેવી; તારા પિતાનું માંસ જ માગ્યું, થઈ તુજ બુદ્ધિ એવી રે
. કયારે ભવનું છે ૩ છે -પાપિષ્ટ સુત તારે જન્મજ થાતા, રીસ ચઢેલી મારી ઉકરડામાં તુજને મેં નાંખે. દુષ્ટ પુત્ર તું છે ધારી રે પુત્ર.
છે કયારે ભવનું છે ૪૫ શ્રેણિક રાજાએ વાત જાણુંને, તેમણે તુજન મંગાવ્ય; કુ-જાત એવો પુત્ર તું મારે, પ્રેમે તને હુલાવ્યો રે પુત્ર.
છે કયારે ભવનું પ કરૂણા આવી તારી ઉપર, તેને માને તું ઉધું; ફિટકાર છે પાપી પુત્ર તું મારો, કુલને કલંક તે દીધું રે
પુત્ર. મે કીયારે ભવનું છે ૬
