________________
૧૬૧
મહીયલ મહાલે રે મેલે વેષથી, બગ વ્યવહારે ચાલે રે ! જગને ઘાલેરે જ્ઞાન વિના ધંધે, તે કીમ ઘને પાલેરે
| | ગુણી | ૪ | પપીલીયા પાન સા કિયા ગુરૂ, જહાજ સમા ગુરૂ જ્ઞાની રે ! કિરિયા રહિત સિદ્ધ જિણુંદને, ભગવતી અંગની વાણી રે
_ ગુણી | ૫ | મંડુકચુરણ જિમ જલદાગમે, કિરિયાયે તેમ ભય વ્યાધિરે ! તસ છાર કરવારે જ્ઞાનની તિ છે, ઉપદેશ પદે એમ સાધીરે
છે ગુણ છે ૬ | એકનો જાણગ સર્વ જાણગ કહ્યો, એહવી છે મારી વડાઈ રે ! અવિસંવાદ પણે જે જાણવું, તેહીજ સમકિત ભાઈ રે
! ગુણી છે ૭ ! જ્ઞાન વિના કહો સમકિત કીમ રહે, કિરિયા તે જ્ઞાનની દાસીરે છઠું તપે સુકી સેવાલ ભેગી કહ્યો, દેખે ન સુખ અવિનાશી
_ ગુણ૦ | ૮ | શેડલી કિરયારે જ્ઞાનીની ભલી, જીમ સુર નારીના ભાવરે બહુંલી કિરિયારે જ્ઞાન વિના કીસી, જીમ અંધ નારીના હાવરે
| | ગુણી રે ૯ ! સહસ બેતાલીસ બસે નર બુઝીયા, નદિષેણ શુભ ભાખે છે જ્ઞાનીએ દીઠું રે તેહીજ વસ્તુ છે, ખર સિંહ સમ અન્ય દાખેરે
! ગુણ૦ | ૧૦ | કિરિયા નયનેરે જ્ઞાન કહે તુમે, મુજ થકી ભિન્ન અભિન્નરે ! ભિન્ન થશે તે રે જડતા પામશે, અભિન્નતે મુજમાંહી લીન
_ ગુણી ! ૧૧ ,
