________________
૧૫૩
કરે વિલાપ રાજીલ રાણી, કમ ની ગતિ મે તે ન જાણી । આઠ ભવની પ્રીતિને ડેલી, નવમે ભવ કુંવારી મેલી.
૫ ૬૮૫
એવુ... નવ કરીએ નેમ નગીના, જાણું મન રંગના ભીના તમારા ભાઈએ રણમાં રઝળાવી, તે એ તેા નારી ઠેકાણે નાવી
ા ૬૯ ॥
તમેા કુલ તણા રાખેા છે. ધારા, આ ફેરે આવ્યેા તમારા વારા ! વરઘેાડે ચઢી મેટ્રો જશ લીધે!, પાછા વળીને કુંતે કીધેા.
।। ૭ ।।
આંખ્યા અંજાવી પીકી ચેાળાવી, વરઘેાડે ચઢતાં શરમ કેમ નાવી ! મહેાટે ઉપાડે જાન બનાવી, ભાભીએ પાસે ગાણા ગવરાવી.
! ૭૧ ॥
એવા ઠાઠથી સર્વેને લાવ્યા, સ્ત્રી પુરૂષને ભલા ભમાવ્યા । ચાનક લાગે તે પાછા ક્રો, શુભ કારજ અમારૂં કરજો.
! ૭૨ m
।। ૭૨ ।।
-પાછા ન વળીયા એકજ ધ્યાન, દેવા માંડયુ તિહાં વી જ દાન । -દાન દઇને વિચાર કીધા, શ્રાવણ સુદી ના મુહૂત લીધા.
૫ ૭૩૫
દીક્ષા લીધી તિહાં નવ લાગી વાર, સાથે મુનિવર એકહજાર । ગિરનારે જઇને કારજ કીધું, પચાવનમે દહાડે કેવળ લીધું.
।। ૭૪