________________
૩૧
બરડાનાં લોકગીત ] ઘડે ભરું ને ઘડે ઠાલવું ને, મને કઈ નથી કેનાર; હાં રે હવે કઈ નથી કેનાર, તમ પર વારી જાઉં મારાજ. હાલો મણિયારા મારે મંદિરિયે ને, પછી કરજે ચૂડલાનાં મૂલ; હાં રે પછી કરજે ચૂડલાનાં મૂલ, તમ પર વારી જાઉં મારાજ, બતરસ વાટકડે ભજનિયાં ને, તે તરીસ ભાતનાં શાક હાં રે વાલા તેતરીસ ભાતનાં શાક, તમ પર વારી જાઉં મારાજ. જમી જૂઠીને વાલો ઠિયા ને, હવે કરજો ચૂડલાનાં મૂલ; હાં રે હવે કરજો ચૂડલાનાં મૂલ, તમ પર વારી જાઉં મારાજ, પરથમ ચૂડલડે ઈંદ્ર તણે ને, ઇંદ્રાણી નાનેરાં બાળ; હાંરે પ્રભુ ઇદ્રાણું નાનેરાં બાળ, તમ પર વારી જાઉં મારાજ. બીજો ચૂડલડો બ્રહ્મા તણે ને, બ્રહ્માણી નાનેરાં બાળ; હાં રે રાધા બ્રહ્માણું નાનેરાં બાળ, તમ પર વારી જાઉં મારાજ. ત્રીજો ચૂડલા શંકર તણે ને, પારવતી ઘૂંટે ભાંગ; હાં રે રાધા પારવતી ઘૂંટે ભાંગ, તમ પર વારી જાઉં મારાજ. ચોથે ચૂડલો કૃષ્ણ તણે ને, રાધાજી ઘરડાની નાર; હાં રે રાણી રાધાજી ઘરડાની નાર, તમ પર વારી જાઉં મારાજ.
જ
૩૩ દવારકાંને માર્ગે રે મળિયા ગુજરીનાથ, મારા વાલાજી રે. ગુજરીનાથને પૂછયું રે, દવારકાં કેટલુંક થાય, મારા વાલાજી રે. ધરમીને મન હૃકડું રે, પાપીને મન દૂર, મારા વાલાજી રે. ઉતારા દેશું એારડા રે, દેશું મેડીના મોલ, મારા વાલાજી રે. દવારકાંને મારગે રે મળિયા ગુજરીનાથ, મારા વાલાજી રે. ગુજરીનાથને પૂછિયું રે, દવારકાં કેટલુંક થાય, મારા વાલાજી રે. ધરમીને મન દ્વક રે, પાપીને મન દૂર, મારા વાલાજી રે. દાતણ દેશું દાડમી રે, દેશું કણેરાની કાંખ્ય, મારા વાલાજી રે. દવારકાંને મારગે રે, મળિયા ગુજરીનાથ, મારા વાલાજી રે.
