________________
૨૭૬
[ ઢોકસાહિત્યમાળા મનુકા-૬
6
6
વાટ જોતા નીમ્યા, તે વચ્ચે આવીને ભેગા થયા. નાના ભાઈ ૐ', ‘ટ્રુડા કર્યાં ગયા ?” મેાટા ૐ', · મેં તેા વહેશે। માર્યો છે.’ માટેા ૐ' કે, 'તેા કયાં ગયા ? ' નાને! કે’ ‘ મને ખખર નથી.’ મેાટા કે’, ‘ તારી પાસે કાઈ આવ્યું'તું ?' તેા કૈ' · હા, મારી પાસે બે દાસીએ આવી'તી.’ તેા કે’, ‘ ત્યારે દડા તે। એ લઇ ગઈ, માટે દડે તું જઈને લઈ આવ.’ એટલે નાના ભાઈ દરખારમાં દંડા લેવા ગયેા. ફૂલ દડૂલા આલે રે, માતા, મારી વાટ જુએ છે, સવાસેા ઘેરિયાને છત્રીશ કળીના રજપૂત, મારા લાલ રે, ફૂલ૦ હુતાસણીના દા'ડા રે, માતા મારા વહી ગયા ♡; વાવલિયા ને વાયા રે, વ`ટાળિયા વહી ગયા, મારા લાલ રે, હુ રાણી કહે છે,
આવા શૂર આવ્યા રે, વન કેરા રાડા જી, જઈ ને તારા ઝાંઝને માલ, મારા લાલ ; આ માંડણુ, તું તા નથી રૈ કુળનું માંડણુ જી; રાયાંને રઢા લાગી, તે માટેરાને માટ, મારા લાલ રે માં
પેલા ભાઈને સવા મણુનું સુખડું કરીને ખાળે ઘલાવ્યું; તે ફાટતા ફાકતા જાય છે, ને રાતેા જાય છે. પેાતાને વનનેા રાઢા ઢ્યો, તેથી બહુ જ ખાટુ લાગ્યું. મેટા પાસે આવ્યા, ત્યારે મેટા કે’ કે, ‘ તું આ જુએ છે કેમ ? ને આ ફાકે છે શું ? ' તે કે', · રાઉ” છું મારા દુઃખને, ને ફાઉં છું તારા દુ:ખને. મને તે માનીતી રાણી કે' કે, ‘તારા માંઞને મેાકલ. તેને દડા આપશું.’ મેાટા ભાઇને ચેટીની ઝાળ પગે ને પગની ઝાળ ચાટીએ થઈ
ગઈ. તે રીસ ચઢાવી પેાતાને મહેલે આવ્યા, તે માતાજીને કે' કે, આને અલાવા રે તેજીડા ઘેાડીયેા જી, ખીજો આયેા ઇડિરયા પાલણુ, મારા લાલ રે, આ
૧. રાણીને.
