________________
૧૧
આપણું લોકગીતે ]
આગળ શરવણ ને પૂઠે નાર, શરવણ સિધાવ્યા સસરા દુવાર;
ત્યો સસરાજી તમારી દીકરી,
તમને પાછી સોંપીએ ખરી. ર” ” જમઈડા જમતેલા જાવ, અમારી દીકરીના અવગુણ ગાવ;
તમારી દીકરીની અવળી કળા,
તાણે છાજર ને બાળે વળા. ત્યાંથી તે સરવણ ચાલ્યો જાય, સુથારીનું ઘર પૂછતો જાય
ભાઈ રે સુથારી તું મારે વીર, કાવડ ઘડ ને પાંસરી તીર. કાવડ ઘડીને વાળને બાપ,
તેમાં બેસાડું આંધળાં માબાપ; ત્યાંથી તે શરવણ ચાલ્યો જાય, લવારીનું ઘર પૂછતા જાય.
ભાઈ રે લવારી તું મારો વીર, કાવડ જડ ને પાંસરી તીર; કાવડ જડીને વાળને ખાય,
તેમાં બેસાડું આંધળાં માબાપ. ત્યાંથી તે શરવણ ચાલ્યો જાય, રંગારીનું ઘર પૂછતો જાય;
ભાઈ રે રંગારી તું મારે વીર, કાવડ રંગજે પાંસરી તીર. કાવડ રંગીને રંગજે ખાપ,
તેમાં બેસાડું આંધળાં માબાપ; ૧. જમતા, ૨. છાપરું છાયેલું ઘાસ, ૩. વળીએ.
