________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ • ચરિત્ર નગ્ન થયેલા વેદરૂચિને સારી આગતાસ્વાગતા કરી રાતના સમયે સુંદર શૈયામાં પોઢાડ્યો. શરમનો માય વેદરૂચિ મધ્યરાત્રીએ નાસી જવાનો વિચાર કરતો હતો અને પગમાં અચાનક સર્પે દંશ દીધો. પુણ્યશમાં તરત આવ્યો અને દીપકના પ્રકાશમાં સર્પને નાસી જતા જોયો. તેણે ગારૂડીઓને બોલાવ્યા પણ તેમની મહેનત વ્યર્થ ગઈ. વેદરૂચિ બેભાન થઈ ગયો. બધા એને મૃતમાનીને નાસીપાસ થઈ ચાલ્યા ગયા. વેદરૂચિ મૃત્યુની રાહ જોઈ રહ્યો હતો. પુણ્યશ કંઈ થઈ શક્યું એટલે નિરાશ થઈ ગયો એકાએક ગુણસુંદરી હાથમાં જળની અંજલિ લઈ ત્યાં હાજર થઈ. અને સર્વના સમક્ષ નીડર થઈને બોલી, “હે • શાસનદેવ! મારું શીલ જો નિષ્કલંક હોય આ સર્પ વિષ ઉતરી જજો.”બધાના આશ્ચર્ય વચ્ચે વેદરૂચિ જમીન પરથી બેઠો થઈ ગયો. જાણે ઉંઘમાંથી ઉઠ્યો હોય. આજુબાજુ જતા એ અજાયબ થઈ ગયો. લોકો ધૂપ, દીપ, પુષ્પથી મહાસતીની પૂજા કરી રહ્યા હતા. વેદરૂચિને આખી વાતની ખબર પડી એટલે બોલ્યો, “હે બહેન! હું શું કરું?” ગુણસુંદરીના કહેવાથી એણે પરદારાગમનનો ત્યાગ કર્યો. પોતાના પાપ ખમાવી, વ્રત અંગીકાર કરી પોતાના સ્થાને ગયો. ગુણસુંદરી પણ આયુષ્ય પૂર્ણ કરી પ્રથમ કલ્પમાં દેવી પણે ઉત્પન્ન થઈ.
જ પરદેશમાં : એ રતિસુંદરી, બુદ્ધિસુંદરી દ્વિસુંદરી અને ગુણસુંદરી જીવનને તૃણવત્ ગણીને શીલને પાળી અનુક્રમે સ્વર્ગમાં દેવીપણે ઉત્પન્ન થઈ. ત્યાં દેવભવના અનુપમ સુખો ભોગવી આ ચંપાનગરીમાં કાંચનશેઠને ત્યાં રતિસુંદરી નામે તારા, કુબેરશેઠને ત્યાં બુદ્ધિસુંદરી નામે શ્રીમતી, ધરણશેઠને ત્યાં ઋદ્ધિસુંદરી નામે વિનયવતી અને પુણ્યસાર શેઠને ત્યાં ગુણસુંદરી નામે દેવી થઈને જન્મ લીધો. શાસ્ત્ર કળાનો અભ્યાસ કરીને જૈન ધર્મથી શોભતી ચારેય યૌવનમાં પ્રવેશી. તીર્થંકર ભગવાનને પરભવમાં આપેલા દાનના પ્રભાવથી યુક્ત વિનયંધર શેઠને આ ચારેય બાળાઓ પરણી, પરભવના અભ્યાસથી આ ભવમાં પણ તેઓ ધર્મમાં પ્રીતિવાળા થઈને પ્રાણના ભોગે
