________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
* સર્વાર્થ સિદ્ધ મહાવિમાન જ
સર્વાર્થ સિદ્ધ મહાવિમાનમાં પૂરા એક હાથ શરીર પ્રમાણવાળા દેવો ઉત્પાદ શૈયામાં અંતમુહૂર્ત માત્રમાં ઉત્પન્ન થાય છે. ઉત્પાદું શૈયામાં ઉત્પન્ન થતા એ દેવોને પોતાના અથાગ અનંત સુખમાંથી પરવારી શય્યા ઉપરથી નીચે ઉતરવાની જરૂર પડતી નથી. તેમનો તેત્રીસ સાગરોપમનો આયુ કાળ શધ્યામાં જ સમાપ્ત થઈ જાય છે. જરૂર જણાય તો એક પડખેથી બીજે પડખે ફરી શકે છે. મંદકષાયવાળા, સમકિતવંત અને એક જ અવતારી હોવાથી ત્યાંથી મનુષ્યભવમાં આવી સીધા મોક્ષે ચાલ્યા જાય છે. મણિરત્નોથી વિભૂષિત એ વિમાનમાં ઉત્પાદુ શય્યા પર વિશાળ ચંદરવો હોય છે. ચંદરવાની મધ્યમાં ચોસઠમણ પ્રમાણનું મોતી હોય છે. તેની ચારે બાજુ બત્રીસ બત્રીસ મણના ચાર મોતી ઝગઝગતા હોય છે પછી સોળમણના આઠ મોતી ઝગઝગે છે.. અને આઠમણના સોળમોતી ઝળકે છે. પછી ચાર ચાર મણના બત્રીસ અને બે બે મણના ચોસઠ મોતી આવેલા છે. પાછળના ભાગમાં એક મણના એકસો અઠ્ઠાવીસ મોતી રહેલા છે. આ પ્રમાણે ચંદરવામાં બસો ત્રેપન મોતીનો ઝૂમખો છે એ મોતીમાં વિવિધ પ્રકારાના નાટારંગ સ્વભાવિક જ થયા કરે છે. એ નાટારંગને જોતા ઉત્પાદ શૈયામાં રહેલા દેવને શૈયામાંથી નીચે ઉતરવાની જરૂર પડતી નથી. તેત્રીસ હજાર વર્ષે જ્યારે અંદહારની ઇચ્છા થાય ત્યારે ઇચ્છા થવાની સાથે જ તૃપ્ત થઈ જાય છે. આહાર પ્રાપ્તિ માટે પ્રયાસ કરવાની જરૂર પડતી નથી. સર્વાર્થ સિદ્ધ વિમાનના દેવતાઓ એ દિવ્ય સુખમાં એવા તો લયલીન છે કે આટલું બધું દીર્ધાયુષ પસાર થઈ જાય તેની ય ખબર પડતી નથી.
