________________
168
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
રૂપવાન કન્યાઓને લૂંટી જાય છે. બધું દ્રવ્ય અને કન્યાઓ ભોંયરામાં એકઠી કરેલી છે. તારા સહિત એકસો આઠ કન્યાઓ એણે ભેગી કરી છે.” “આ બધું પરાક્રમ એ કોની સહાયથી કરે છે? કોઈ દેવની સહાયથી કે વિદ્યાના બળથી?” “એની મને ખબર નથી પણ તે દુષ્ટ દરરોજ એક ખડુંગરત્નની પૂજા કરે છે.” “એ ખગ મને બતાવ.” પેલી બાળા નવી રમણીને લઈને ભોંયરામાં અંદર આવી અને મણિ, માણેક, અને સુવર્ણના ઢગ પસાર કરી બંને જણ પેલા ખડ્ઝરત્ન પાસે આવી પહોંચ્યા. તે ચંદ્રહાસ ખડ્રગને જોઈને પેલી નવીન સ્ત્રી ખુશ થઈ. અને નમસ્કાર કરીને સ્તુતિ કરવા માંડી. સ્તુતિ કરીને તેણે પગ ઉપાડી લીધું અને એ ખગના સ્થળે પોતાનું ખડ્ઝ મૂકી દઈ પાછી ફરી. તે રમણીનું આ કૃત્યુ જોઈને બધી કન્યાઓ ગભરાઈ ગઈ અને વિનવવા માંડી કે પેલો દુષ્ટ તને મારી નાખશે અને અમારી બુરી દશા થશે. એ આગંતુક રમણીએ કહ્યું, “સખીઓ ગભરાશો નહિ. ધીરજ ધરી રાખો અને શું થાય છે તે જોયા કરો.” એટલામાં જ પેલો કાપાલિક ત્યાં આવી પહોંચ્યો. નવીન રમણીના હાથમાં પોતાનું દિવ્ય ખગ જોઈને ચમક્યો અને તે પાછું લેવા તેની સામે અત્યંત ક્રોધથી ધસ્યો. પેલી રમણીએ રોક્યો
ખબરદાર !” કહ્યું અને તરત જ મૂળ સ્વરૂપે રાજકુમાર તરીકે ચંદ્રહાસ ખગ સાથે પ્રગટ થયો. “કોણ છે તું?” કાપાલિકા ચોંક્યો. “તારો કાળ” રાજકુમારે કહ્યું. પછી તો ચોર અને કુમારનું ભયંકર યુદ્ધ થયું એ યુદ્ધમાં કુમારે ચોરને ચંદ્રહૃાસ ખડ્રગના ઘા વડે મારી નાખ્યો. કુમારના પરાક્રમથી ભયભીત કન્યાઓ વિસ્મય પામી ગઈ.
રાજકુમારે બાળાઓને પૂછયું કે તે કેવી રીતે તેમના સ્થળે પહોંચાડે ? શ્રેષ્ઠીની કન્યાએ રાજકુમારને ઓળખી કાઢ્યો અને સર્વની સંમતિ લઈને - બોલી, “રાજકુમાર ! અમારા સ્વજનોને મોટું બતાડતા અમને શરમ આવે છે. તમે જ અમારું શરણ છો. તમારા સિવાય અન્ય વરને અમે વરશું નહિ.” એ સર્વે કન્યાઓ સાથે વિવાહ કરી તેમની સાથે સુખેથી ત્યાં એક મહિનો
રહ્યો.
