________________
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર
149
બંને જણા અવાજની દિશામાં ગયો તો એક વિદ્યાધર ઘવાઈને અતિ પીડા અનુભવી રહ્યો હતો અને તેની આગળ દિવ્યસ્વરૂપા વિદ્યાધરી રૂદન કરી રહી હતી. રાજાને યોગીએ આપેલા મણિને જળમાં પ્રક્ષાલિત કરી એ જળનું ઘા ઉપર સિંચન કરવાથી ઘા રૂઝાઈ ગયો. વિદ્યાધર ચેતનવંતો થઈ રાજાને કહેવા લાગ્યો, “અમારો ભાગ્યોદય થયો કે તમારા જેવા સજ્જનો મળ્યા.” રાજા પૂછે છે, “તમારા જેવા ભાગ્યશાળીને આફત ક્યાંથી ?” રાજાની વાત સાંભળી વિદ્યાધર પોતાનું વૃતાંત કહે છે.
વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર રત્નધર્મપુર નગરના જયંત રાજાનો હું જયવેગ નામનો પુત્ર છું. ત્યાં જ આવેલા કુંભપુર નગરનો રાજા ધર હતો. તેણે મારી મોટીબેન મારા પિતા પાસે માંગી પણ તેનું અલ્પ આયુષ્ય જાણી મારા પિતાએ તેને કન્યા આપી નહિ અને બીજા વિદ્યાધરને આપી. એ જાણીને ક્રોધે ભરાયેલો ધરરાજા અમારી પર યુદ્ધ કરવા આવ્યો. મહાયુદ્ધ થયું અને તેને મારા પિતાએ મારી નાખ્યો. તેના પુત્ર કિન્નર અમારા પર વેર વાળવાની તક શોધતો હતો. જ્યારે હું આ અરણ્યમાં મારી પ્રિયા સાથે ક્રિડા કરવા આવ્યો અને તેને ખબર પડી એટલે અહીં આવીને મારા પર તીવ્ર પ્રહાર કર્યો અને હું મૂછિત થઈ ગયો. પ્રિયાનું રૂદન સાંભળી તમે આવી પહોંચ્યા. પછીની હકીક્ત તમે જાણો છો. રાજા એ વિદ્યાધરને તેની પ્રિયા સાથે નગરમાં તેડી લાવ્યો અને સારી રીતે આગતાસ્વાગતા કરી. પટરાણી અને વિદ્યાધરીને સખીપણા થયા. મહેમાનગતિ માણી વિદ્યાધર પ્રિયા સહિત પોતાના સ્થાનકે ચાલ્યો ગયો.
પૂર્ણ સમયે પટ્ટરાણીએ પુત્રને જન્મ આપ્યો. મોટો જન્મોત્સવ કરીને પુત્રનું નામ પાડ્યું સૂરસેન. મિત્રને ઘેર પુત્ર જન્મ થયો જાણી વિદ્યાધર પ્રિયા સાથે ત્યાં આવી પહોંચ્યો. કુમારના અદ્ભુત રૂપથી પ્રસન્ન થયેલી વિદ્યાધરીએ રાણીને કહ્યું, “સખી ! મને કોઈ નિમિત્તકે કહ્યું છે અને પ્રથમ કન્યાનો જન્મ થશે. જો મને પુત્રી આવશે તો હું એ કન્યાને આ કુમાર સાથે પરણાવીશ.” આ વિદ્યાધર અને વિદ્યાધરી ને ત્યાં સુંદરીનો જીવ સ્વર્ગમાંથી અવીને