________________
105
શ્રી પૃથ્વીચંદ્ર - અને ગુણસાગરનું સરલ - ચરિત્ર તેનું સન્માન કરી આદરથી તેને જમવા બેસાડ્યો. તેમની આજ્ઞાથી તે બંને બહેનો બે બાજુ બેસી પવન નાખવા માંડી. ઉત્તમ ભોજન છતાં તેમના રૂપમાં આશક બનેલો તેમને જોઈને નિશ્વાસ મૂકતો કંઈ વિચારવા માંડ્યો. તેને થયું ગમે તેટલા જપ અને તપ કરશે. પણ જો આ મનોહરબાળાઓ સાથે ભોગ ના ભોગવ્યા તો બધું જ વ્યર્થ છે. સુંદર ભોજનનો ત્યાગ કરીને વ્યગ્ર ચિત્તવાળા પરિવ્રાજક ને બાળાઓના પિતાએ પૂછ્યું કે તે શેનો વિચાર કરે છે? ભોજન ઠંડું પડી રહ્યું છે. વારંવાર આગ્રહ છતાં ભોજન કરવામાં એ પરિવ્રાજક મંદ પડી ગયો. “દુઃખથી દગ્ધ થયેલાને સુંદર ભોજનથી પણ શું ?” એમ કહી હાથ ધોઈને ઊઠી ગયો એકાંતમાં શ્રેષ્ઠી એ તેના દુઃખ વિશે પૂછ્યું. શ્રેષ્ઠીની વાણી સાંભળી તાપસ બોલ્યો, “સંસારની મોહમાયાનો ત્યાગ કર્યા છે. એવા અમારે તમારા જેવાનો સંગ દુઃખદાયી છે. તમારા જેવા સજ્જન જનનું દુઃખ જોવા હું શક્તિમાન નથી પણ એ વાત હાલમાં તમને કહીશ નહિ.” એમ કહીને પરિવ્રાજક પોતાના મઠમાં ચાલ્યો ગયો.”
જ કરભી યુગલની કથા : પરિવ્રાજકના વચનથી શંકાશીલ થયેલો શ્રેષ્ઠી ધીરજ રાખી શક્યો નહિ. અને તેની પાછળ દોડ્યો. પરિવ્રાજકને હાથ જોડીને બોલ્યો, “કૃપા કરીને આપ કહો કે મારું શું અહિત છે?” “કંઈ કહેવાય તેમ નથી. સંસારી બાબતોમાં મારા જેવા ઉત્તમ સાધુઓએ પડવું જોઈએ નહિ.” તપસ્વીની વાણીથી વધારે શંકાશીલ થયેલા શ્રેષ્ઠીએ કહેવા માટે આગ્રહ કર્યો. એટલે તેણે કહ્યું, “તારી કુલક્ષણવાળી પુત્રી ઓ તારા કુળનો ક્ષય કરનારી છે. એ જાણીને અતિ ઉત્તમ ભોજનમાં પણ મારું મન લાગ્યું નહિ. તમારા આગ્રહ છતાં હું જમી શક્યો નહિ.” શેઠે આતુરતાથી પૂછ્યું આનો કોઈ ઉપાય છે ? પરિવ્રાજકે કહ્યું કે એનો ઉપાય તો છે પણ શેઠથી થઈ શકે તેમ નથી. એટલે શેઠનું મન ડામાડોળ બની ગયું અને કહ્યું, “જે ઉપાય હોય તે મને
