________________
છે. પણ દુઃખના કારણભૂત પરજીવિતના નાશને વિકલ્પ કરે તે યોગ્ય નથી. કેમકે પ્રત્યક્ષ યા પરોક્ષ રીતે તે અનર્થને સર્જનાર છે. ખરેખર તેઓ ધન્ય છે, જેઓ પિતાના જીવિતવડે બીજાને દુખ દેતા નથી. વળી કહ્યું છે કે –
આ લોકવાયકાને ત્યજી મારા જેવા મેહ કરે છે. પણ અહીંથી હું પાછો ફરું, એવા સ્થાને જાઊં, જ્યાં મને કઈ ઓળખે નહીં. વળી જીવહિંસાથી અન્ય જન્મમાં પણ મને લક્ષ્મીની પ્રાપ્તિ નહીં થાઓ, એવો સંકલ્પ કરી આગળ વધ્યો.
વિચારમન, સરળ દ્રોણને સ્વસ્થ જેઈ કાપાલિકે ફરી તપુર આવવા કહ્યું, પણ કલુષિત અધ્યવસાયથી નિવૃત્ત થયેલ કોણે કહ્યું: “હે ભગવાન! તપુર ગમન કરવાની ભાવનાથી મારું મન વિરામ પામ્યું છે, ધનઉપાર્જન કરવાની ઈચ્છા જરા પણ રહી નથી, તે તમે તમારા ઈછિતને કરો”
ત્યારે દુષ્ટ બુદ્ધિવાળે તે ચિંતવવા લાગ્યું કે, હું મારી ઈરછતસિદ્ધિને શી રીતે પ્રાપ્ત કરીશ! મારી ઇચ્છા પૂર્ણ ન થઈ, પણ હું પ્રયત્ન કરું તેથી તેણે કહ્યું : વત્સ! તું કેમ વિષાદવાળો દેખાય છે? હું કલ્યાણકારી ! જે તારી તપુર જવાની ઈચ્છા ન હોય, તે અહીં જ રહે, પણ છેડે સુધી મારી સાથે ચાલ. જેથી તારા ઉપકારને બદલે આપી તને વિસર્જન કરૂં.
આ બાજુ લેભની ઉત્કટતાથી, વેદનીય કર્મના ઉદયથી, ભવિતવ્યતાના યોગે અનર્થને નહીં જાણતા તેણે તેના વિચારને
