________________
પપ
સાધીને આપણે કૃતકૃત્ય થઈશું. પછી તેના વચનને સ્વીકારી દ્રોણ સ્મશાન તરફ ચાલ્યો.
તે સમયે સૂર્યાસ્ત થયો. અવનિ ઉપર અંધારપટ છવાઈ ગયે. સંધ્યાના રંગથી ગગન વ્યાપ્ત થઈ ગયું. દ્રોણે સ્મશાનમાં પ્રવેશ કર્યો. ત્યાં મૃતકને જોવા લાગ્યો. પણ તેને અક્ષત અંગવાળું મૃતક મળ્યું નહીં. ત્યારે તે આકુળ-વ્યાકુળતાથી ચોતરફ જોવા લાગ્યા. ત્યાં તે તેણે વટવૃક્ષની નીચે એક મૃતક જોયું. જે ઉફેરની વ્યાધિથી ગ્રસ્ત હતું. હૃદય અંગમાં પીડા વહન કરતો, ચેતનારહિત, જાણે મરણને શરણ થયેલ ન હોય, એવી અવસ્થામાં એક માણસ પડ્યો હતે. તેનું હુષ્ટપુષ્ટ શરીર, અક્ષત કાયા દેખી કોણ હર્ષિત થયો. તે કાપાલિક સમીપે આવ્યે. તેને સર્વ વૃત્તાંત જણાવ્યું. કાપાલિકે પણ તેની પ્રશંસા કરી. અને તેણે મૃતકને સાધવાની સર્વ સામગ્રી તૈયાર કરી. થોડી રાત્રિ પસાર થઈ. બાદ બંને જ્યાં મૃતક હતું, ત્યાં મશાન ભૂમિમાં ગયા. ત્યાં એક ભાગમાં તેણે મંડલનું આલેખન કર્યું. પૂર્વે જેયેલ તે મૃતક મંગાવ્યું. તેને સ્નાન-વિલેપનાદિ કરી મંડલમાં સ્થાપન કર્યું. - યમની વિકરાલ જિલ્લા સમાન તીણ તલવાર કરમાં ધારણ કરી, તેણે દ્રોણને મૃતકના ચરણમાં માલિશ કરવાને આદેશ કર્યો. અને તેણે વિધિ શરૂ કરી. સર્વ દિશામાં બલિ પ્રક્ષેપ કર્યો. નાસાગ્ર દૃષ્ટિ સ્થાપન કરવાપૂર્વક તે મંત્ર સ્મરણ કરવા લાગે. હવે જે મૃતકને દ્રોણ માલિશ કરી રહ્યો હતે, તેનું શું થયું તે જોઈએ.
