________________
: ૩૪ :
અરે સત્તા ! તારા પાપે કેટલાયના પ્રાણુનાશ ! પેલી રાજ્યસત્તાને ખાતર શાકભના પુત્રને બેહાલ દશામાં નાંખનાર નારીને પણ ધિક્કાર છે. ઉપકારી, સ્નેહી, ગુણવાન માણસને પણ શ્રી સ'કટમાં પાડે છે. તે કુલાચારને ગણતી નથી. શીલને કલકિત કરવામાં તેમજ અપયશની પ્રાપ્તિને પણ તે ગણતી નથી. તે ઉપકારીના ઉપકારને પણ વિસરી જાય છે. આવી પાપી, સર્પિણી શ્રી માનવીના જીવ હરી લે છે. ખરે જ વ્યાધિના પ્રતિકાર કરાય, પિશાચી, સર્પિણીનું રક્ષણ કરી શકાય, પણ પેલી કપટની ખાણ મહિલાની રક્ષા કરવી દુર્લભ છે. સ્વય' સ‘કટમાં પડે છે. અને બીજાને પણ પાડે છે. તે દુષ્ટાએ સરળ સ્વભાવી રાજપુત્રને દુઃખી અવસ્થામાં નાંખ્યા,
જમુનાના જળના ઉછળતા તર’ગા વડે ઉછળતું, પાણી, પાટ લામાં ભરાતુ હતુ, ડૂબતુ ડૂબતું, અનુશ્રોતવડે તે પેાટલું આગળ ચાલ્યું. અને તે નદીકિનારે આવ્યું. આ બાજુ જલમાં ડૂબકી ખાતાં ખાતાં તે રાજપુત્રના વિષવિકાર દૂર થયા.
જુઓ તા ખરા ? પુણ્યના પ્રભાવ ! વિષવિકાર નષ્ટ થતાં રાજપુત્ર સજીવન થયે, તેથી જ
“ પુણ્યાનુબંધી “પાપાનુબંધી પાપ જ હાય ત્યારે વર્તાયે
પુણ્ય જ હાય ત્યારે થાયે લીલા લ્હેર,
કાળા કેર,
અને પુણ્ય ચૈાગે રાજપુત્ર કિનારે આવ્યેા. પાટલાનાં
