________________
૧૪ :
આવ્યો. ત્યાં ગંભીરય નામના ગામમાં કુલપુત્રને ત્યાં રહ્યો. કુલ પુત્ર સાથે રાજપુત્રને પ્રીતિ થઈ. રાજપુત્ર તેના ઘરની સારસંભાળનું કામ કરવા લાગે. મધુર વાણી વાત્સલ્યાદિ ગુણોથી રાજપુત્રે તેનું મન રજિત કર્યું.
ગુણોથી આકર્ષાયેલ કુલપુત્ર વિચારવા લાગ્યો કે, શું આ રાજપુત્ર હશે? કે સામંતપુત્ર હશે? એ દિન પ્રતિદિન તેના પર અધિક પ્રેમભાવ દેખાડવા લાગ્યા. ત્યાં રહી તે સુખપૂર્વક દિવસે પસાર કરે છે.
એકવાર અચાનક કુલપુત્ર બિમાર થયો. એને વ્યાધિઓ પીડવા લાગી. અને એ ગમે તેમ ગાંડાની જેમ અસંબદ્ધ પ્રલાપ કરવા લાગ્યા. કેટલીક વાર કારણ વિના રૂદન ! તે ખીલખીલાટ હાસ્ય ! ઘડીમાં શરીર શીતલ ! તે ઘડીમાં ઉષ્ણ! આવી અવસ્થા જોઇ સ્વજને ચિંતાતુર થયા. વૈદ્યોને બોલાવ્યા. તેમણે નાડી તપાસી. પણ રેગના કાંઈ જ ચિહ્ના જણાયા નહિ તેથી વૈદ્ય પણ હતાશ થઈ ગયા. અને નિદાન કર્યું કે કફપિત્તાદિને કોઈ વિકાર જણાતું નથી. પણ લક્ષણથી શાકિનીથી ગ્રસ્ત થયેલ હોય, તેમ જણાય છે.
પછી મંત્રાદિ જાણનારા તાંત્રિકને લાવવામાં આવ્યા. શાકિનીએ અજબ શક્તિ દેખાડી. અને એક દિવસ કુલપુત્રને મૃતઃપ્રાય બનાવી દીધું. એ ચેા રહિત થયો. તેને મરેલો જાણી સ્વજનાદિ શેકાતુર થઈ ક૯પાંત કરવાપૂર્વક છાતી ફાટ રૂદન કરવા લાગ્યા. આ છે અજ્ઞાની જીવોની દશા !
