________________
: ૧૭૫ :
ત્યારે અમાત્યે રહસ્યને છૂપાવી કહ્યું: દેવી! તે નિદ્રાવસ્થામાં બિડાયેલા લોચનથી જોયું હશે, એટલે ખાલી કે ભરેલો તેનો બરાબર ખ્યાલ નહિ હોય, ત્યારે તે પણ સારું એમ કહી સંતોષ અનુભવવા લાગી તે જ રાત્રીએ તેણે ગર્ભ ધારણ કર્યો.
નવ માસ ઉપર કેટલાક દિવસો પછી તેણે પુત્રરત્નને જન્મ આપ્યો. તેનું વાંઝીયાપણનું દુ ખ દૂર થયું. સુકોમળ સર્વાગ સુંદર પુત્રને જોઈ ગાંડી ઘેલી બની ગઈ. પુત્ર જન્મની સૌને વધામણી આપી. સ્વજન પરિજનોને આમંત્રણ આપ્યું. સન્માન દાનાદિપૂર્વક બાર દિવસ પછી મોટા આનંદ સાથે દેવપ્રસાદ નામ પાડવામાં આવ્યું પાંચ ધાવના લાલનપાલનથી તે ઉછેરાતા હતા. તેણે અનુક્રમે કૌમાર્ય અવસ્થાને પ્રાપ્ત કરી, વ્યવહારીક શિક્ષણ પ્રાપ્ત કર્યું, યોગ્ય વયે અભિચંદ શ્રષ્ટિની પુત્રી સમા સાથે તેનું પાણિગ્રહણ કર્યું. તેઓ અન્ય નેહભાવથી દિવસ પસાર કરતા હતા.
કાળની થપ્પડ કયારે લાગે છે, તે ખબર પડતી નથી. તેના પુર્યોદયે વિદાય લીધી અને પાપોદયે પ્રવેશ કર્યો. કર્મની વિચિત્રતા ભલભલાને હલબલાવી મૂકે છે. કર્મોના ખેલ નિરાળા છે, તેની સુખ સંપત્તિએ વિદાય લીધી. તેના સુખના સ્વપ્ન પણ સરી ગયા. દિવસે દિવસે તેમની સ્થિતિ નબળી થવા માંડી. ત્યારે અમાત્યને દેવતાના વચનની સત્યતા જણાવા લાગી. વળી ખાલી કુંભના દર્શનથી તેની પૂર્તિ થઈ ગઈ, તે હવે શું કરવું ? દ્રવ્યરહિત માનવ શું કરી શકે !
જ્યારે આપત્તિનું આગમન થાય છે, ત્યારે ચારે તરફથી
