________________
= ૧૪૦ :
કરણી કરવાપૂર્વક નિર્ગમન કરી, પછી પ્રત્રજ્યા અંગીકાર કરવી જોઈતી હતી.
ત્યારે અનંતકેતુ બોલ્યા, “મહારાજ ! કુપથે પ્રવૃત્ત થયેલ મારા મનને સન્માર્ગમાં જોડાણ થતું અટકાવી તમે વિક્ષેપ કારક વચનવડે પ્રતિકૂલ ન બનો. તમે તે મારા ઉપર મહાન ઉપકાર કર્યો છે. તેને બદલે વાળવા હું અસમર્થ છું. માટે પિતાજી! માર માર્ગ સરળ બના! યોગીઓની દુનિયામાં ડગ ભરતાં મારું કલ્યાણ થાય, એવા આશીર્વાદ વર્ષી. વળી એ બેચરરાજરાજ્ય, લક્ષ્મી, યુવતીજન, કામગની સામગ્રી અત્યંત વિરસ છે. દુર્ગતિરૂપ ફલને દેનારી છે. જ્યારે સદુધર્મમતિ તે અનંત કલ્યાણને વધારનારી છે. એને પામીને કાને અભ્યદય થયો નથી ! તે પછી નેહજળને તેડી આત્મકલ્યાણની કેડીએ મીટ માંડી રહેલ મને બીજા સર્વ કાર્યથી સર્યું. કંઈક પુણ્ય કર્યું હશે, તેથી આપનું અનુશાસન સાંભળી સાવદ્યકાર્ય ત્યાગવાની મને બુદ્ધિ ઉત્પન્ન થઈ છે.
આપશ્રીનું મિલન ન થયું હતું, તે યુગમાં મારે આત્મા ફેંકાઈ જત. આપે તો મને સન્માર્ગે જોડ્યો ! એમ કમલવચને પિતાશ્રીને સમજાવી, પ્રણયવર્ગના સ્નેહને અવગણી, સંવિન મનવાળ-માન–શેકરહિત થઈ રાજમહેલને છોડી ચાલ્યા ગયા. પેલા ચાલ્યા જાય અનંતકેતુ મહર્ષિ. સૌ એકીટસે જોઈ રહ્યા અને તે વખતે ખેચરો ચરણે નમન કરતા હતાં. તેમનાં મુકુટનાં કિરણથી ચરણકમલે રક્તતા ધારણ કરી,
