________________
તો, આ પણ એક મધુર માર્ગ થયો આત્મભાવની મગ્નતાનો : પ્રણિપાત, પરિપ્રશ્ન, સેવા...
આવા ઘણા માર્ગો છે; જેની ચર્ચા આગળ આવી રહી છે.
માર્ગ મઝાનો,
મંજિલ મઝાની,
યાત્રિક મઝાનો....
હવે તો એક જ આશિષ : ‘શિવાસ્તે પન્થાન ...' તારો પંથ સદા ઉજમાળ બને !
કડીના અન્ત્ય ચરણને ફરી ગુનગુનાવીએ : ‘મગન ભાવ કહ્યુ ઓર !' મગ્નતા એ કંઈક અલગ જ વસ્તુ છે. અને એની વિશેષતા એ રીતે અહીં બતાવે છે ગ્રન્થકાર, કે એ અનુભવગમ્ય છે.
શબ્દો શું ક૨શે ? એ માત્ર દિશા ચીંધશે; માર્ગ પર ચાલવાનું સાધકે જ છે. શબ્દોને અનુભૂતિમાં ફેરવવાનું કામ સાધકનું છે. સમાધિશતકની જ આગળની કડી યાદ આવેઃ ‘દિશિ દાખી નવિ ડગ ભરે, નય પ્રમાણ પદ કોડિ; સંગ ચલે શિવપુર લગે, અનુભવ આતમ જોડિ...’ (૪૪)
નય શાસ્ત્ર અને પ્રમાણ શાસ્ત્ર દિશા બતાવશે; પણ એ જોવા માત્રથી આત્મસ્વરૂપ તરફ એક ડગલું પણ ભરી શકાતું નથી. પરંતુ આત્માનુભવ મોક્ષ સુધી સાથે ચાલે છે.
સમાધિ શતક ૨૭
