________________
(७५) सर्वे श्रावको उपधान विधिनुं आराधन करवा लाग्या. पछी परम श्राषक एवा ते बन्ने बांधवोए एवी रीते ज्ञाननी आराधना करी के तेज भवमां द्रव्य दीक्षा अंगीकार को विना पण केवळज्ञान पामीने सिद्धि सौध उपर आरुढ थया, अर्थात् मोक्षे गया. __ आ प्रमाणे उपधाननी आराधना तथा अनाराधनानुं फळ सांभळीने ( जाणीने ) प्रमादनो त्याग करी तेनुं आराधन करवामां सम्यक् प्रकारे उद्यम करवो.
॥ इति श्राद्धोपधान विषये ज्ञातम् ॥ ॥ इति व्याख्यातश्चतुर्थ उपधानाचारः ॥
पांचमा अनिन्हवाचार विषे. श्रुतनो अभ्यास करीने पण गुरु तथा श्रुतादिकनो निन्हव (अपलाप) करवो नहीं. जेनी पासे अभ्यास को होय, ते [ गुरु] जो अप्रसिद्ध होय, तथा जाति अने श्रुतादिकथी रहित होय, तोपण तेने गुरु तरीकेज कहेवा. परंतु पोतानी गौरवताने माटे बीजा कोइ युगप्रधानादिक प्रसिद्धने गुरु तरीके कहेवा नहीं. तेमज जेटलुं श्रुत भण्या होइए तेटटुंज कहेवू, परंतु न्यूनाधिक कहेवू नहीं. केमके तेथी मृषा भाषण, चित्तनुं मलीनपणुं, ज्ञानातिचार विगेरे दोष प्राप्त थाय छे. गुरु विगेरेनो निन्हव करवामां मोठं पाप छे, ते विषे लोकमां पण कमु छे के,