________________
(२७) कह्यु के-" हे 'रतिना जेवी सुंदर प्रिया ! तुं तारा मनमा नाना प्रकारना संकल्प विकल्प करीश नहीं. मारापर देवता प्रसन्न थयेल छ, हुं राजा छ, अने तारा शुभ कर्मवडे अहीं आव्यो छ." त्यार पछी राजा पोतानुं सर्व चरित्र तेणीने कहीने बोल्यो के-" हे सुभगे (सारा भाग्यशाळी) ! तें जे कर्मने प्रमाणरूप कह्यु, तेज कर्म तारापर तुष्टमान थयुं छे. तारो पिता चंद्र राजा महा अज्ञानी छे अने मिथ्याआभिमानी छे, तेनुं फळ पण तुं प्रातःकाळे जोइश, ते तारी समृद्धि जोवाने अहीं आवशे." ते सांभळीने हर्षयी उल्लास पामेली ते कन्याए स्वामीना महिमाने माटे आखी रात्री दिव्य नृत्य कर्यु, के जे नृत्पथी इंद्रनुं हृदय पण चमत्कार पामे. __अहीं चंद्र राजाए " कोढीयाने पोतानी कन्या आपीने में मारा क्रोधनुं फळ देखाडयुं, हवे संतोषतुं फळ पण शीघ्र देखाहूं." ए प्रमाणे विचारीने गर्व पामेला राजाए देव समान रुपवाळा एक युवान राजकुमारने उत्सवसहित पहेली ( मोटी ) कन्या आपी.. तेज दिवसना रात्रीना बीजा । प्रहरमा उत्कृष्ट लग्न लइने सर्व समृ. दियी आखा शहेरमा विवाह महोत्सव आरंभ्यो. जगतना लोकोने हर्ष आपनार एवा ते उत्सववडे लग्न ( मुहूर्त ) समये घणी प्रशंसा अने उत्साहने पात्र एवो ते बनेनो विवाह थयो. त्यार पछी अशुभ कर्मना वशथी त्यां उग्र सर्प नीकळ्यो, ते त्रण भुवननो संहार करवामां अत्यंत भयंकर एवो जाणे बीजो यमराज होय तेवो देखातो
१ कामदेवनी स्त्री रति.
