________________
(२१)
प्रमाण नथी जिनेश्वरोने पण कर्मज अनंत सुख आपे छे, तथा दुःख पण आपे छे. " आ प्रमाणे तेना बोलबाथी उद्यमवादीए पण तेनी बातने अंगीकार करी. केमके जेनुं दृष्टांत प्रगटपणे जोयुं होय एका दाष्टीतिकने कोण न माने ! पछी भाइनी जेम बहेंचीने ते बन्ने जण लाडु जमवा लाग्यां. तेमां एक लाडुमाथी कर्मवादी अमूल्य रत्न पाम्यो. एक चित्तवाळो थइने जे जेनुं बहुमान करे छे ते तेने अवश्य फळनी प्राप्ति करी आपे छे. अने तेनापर देव, गुरु, धर्म, मंत्र, राजा अने शेठ विगैरेनी जेम ते प्रसन्न थाय छे. आ प्रमाणे प्रसन्न थवेला कर्मे कर्मवादीने रत्न आप्युं त्यारे समकित दर्शन प्राप्त थवाथी भव्य पुरुषनी जेम ते उद्यमवादी पण कर्मपक्षने विष दृढ बुद्धिवाळो थयो. इवे ते निर्जन स्थानमा ( घरमां ) ते रत्नवाळा मोदकनो योग शी रीते थयो, ते कहुं छं. केमके जे वात सारी रीते जाणवामां न आवै ते वात शल्यनी जेम हृदयमा खुंचे छे.(प्यारा) ते धरमां समृदिवाळोएक राजानो सेवक रहेतो हतो. तेनी स्त्रीए पोताना धणीथी छार्नु पोताना जमाइने आपयां माटे एक श्रेष्ठ रत्न एक मोदकमां नांखीने चार लाडु कर्या हता. ते मोदकोने एक वस्त्रना ककडामां बांधीने जीवितनी पेठे गुप्त रीते उत्रेडना वचला माटलामा मूक्या हता. अन्यदा कोइ निमित्तथी राजा ते सेवकपर कोप पाम्पो, तेथी तेने कुटुंबसहित ए घरमांथी काढी मूक्यो. केमके राजानुं मान तो स्वप्न जेवूज होय छे. ते वखते राजाथी भय पामेलो ते सेवक पोतानुं सर्वस्व तजीने कुटुंबसहित घरमाथी नीकळी गयो हतो. आ प्रकारे कर्मसंयोगे ते घरपां.
