________________
(९८) दिक देवपणे उत्पन्न थया. तेना साहसथी तुष्टमान थयेला देवोए तेज वखते तेना देहनो महिमा कर्यो. प्रात:काळे श्रुतना उपयोगथी गुरुए सर्व वृत्तांत जाणीने तेनी माता भद्राने तथा तेनी स्त्रीओने कहूं, त्यारे ते स्त्रीओ भद्रा मातासहित स्मशानमा गइ, अने घणो विलाप करी क्षिप्रा नदीने कांठे तेनुं औवंदहिक कर्म (अग्नि संस्कार ) कर्य. त्यार पछी वैराग्य रसथी भरेली भद्राए एक गर्भिणी वहुने घरमां राखी बीजी एकत्रीश बहुओ सहित दीक्षा लीधी. घेर रहेली गर्मिणी वहुए पुत्र प्रसव्यो. ते पुढे तेना पिता अवंति सुकुमालना मृत्युने ठेकाणे आ प्रासाद कराव्यो. पोताना पितानो अहीं महाकाळ (मृत्यु) थयो, तेथी आ प्रासादनुं नाम महाकाल पाडयुं, अने तेमां मोटा उ. त्सवपूर्वक श्रीपार्श्वनाथ परमात्मानी अनुपम प्रतिमा स्थापन करी. केटलाक काळ सुधी तो ते प्रतिमानी विधिपूर्वक पूजा थती रही. पछी काळक्रमे महादेवना भक्त ब्राह्मणोए अवसर पामीने ते प्रतिमाने पृथ्वीमां गुप्त करी ( भंडारी दइ) अकार्य करवामां तत्पर थइ अहीं महादेवनुं लिंग स्थापन कयें. हमणां मारी करेली स्तुति सांभळीने सावधान थयेला अधिष्ठायकना सांनिध्यबळथी आ श्रीपार्श्वनाथनी प्रतिमा शिवलिंग भेदीने प्रगट थइ. हे विक्रम राजा ! हवे सत्यासत्यनुं निरुपग तो पोतेज करो." आ प्रमाणे सुंदर अने मधुर वाणी सांभळीने विक्रम राजाने शुभ परिणाम थवाथी श्री जैनमतने विषे अत्यंत बहुमान उत्पन्न थयु, तेथी तेणे प्रसन्न थइने श्रीपार्श्वनाथनी प्रतिमाना पूजन माटे सो गाम आप्या. तथा तेणे योगीनी ( सूरिनी) अत्यंत
