________________
કાળની ગતિ.
માની હમેશાં મારી સત્તાના આધારે જીવે છે. તેથી તેના સંજોગે તેને નડતા નથી. પારમાર્થિક માણસનું સુખ વમાનમાં રહે છે.
માટરકારના કાઇ હુશીઆર હાંકનાર હાય તેને રસ્તામાં શું આડું આવશે તેના વિચાર આવતા નથી. સામેથી બીજી માટર ઝડપથી આવતી હેાય, અથવા તેના માર્ગની આડે બાળક રમતું હોય કે કુતરા ઉંઘતા હોય તે પણ તે પોતાની મેાટરની ગતિ જરા ફેરવી પાતાના રસ્તા કરી લે છે, અથવા તે સ્થિર રહી રસ્તા ઉપરની વસ્તુઓને જવા દે છે. આ દૃષ્ટીએ જોતાં સામે આવતી મેટરકાર, બાળક કે કુતરા તેની દૃષ્ટીએ સરખા બનાવ છે.
જે ક્ષણે જે બનાવ ઉત્પન્ન થાય તે ક્ષણે તે સભાળી લેવાની જેનામાં શક્તિ છે તે માણસ પ્રારરુષને વિચાર કરતા નથી. એક માણસની દૃષ્ટીએ જે અનાવ ભયંકર લાગે છે તેને ખીજો માણસ સહેલાઇથી એળગી જાય છે.
મુશ્કેલીમાંથી પેાતાના રસ્તા કાઢવા તેમાં પુરૂષા છે. તેમાં નવી જાતનું સુખ છે કે જે બનાવમાંથી
૧૮૪
