________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तिः
॥ १७ ॥
सम
२६
रेवि किमेवं पुण पहुआणत्ति मन्नंति ॥ २४४ ॥ हकारेइ कुमारो तं सामिणि काणणंमि पासुत्तो । इय तेहिं रहारूढा विहावारीए इमा निहिया ।। २४५ ॥ दाहिणलोयणफुरणाओ जाणियं मारणंतियं वसणं । तहवि तक्षणा पाणा मह त्ति जं होइ तं होउ ॥२४६|| आउला त तेहिं रहो पेल्लिओ सुवेगेण । भणियमिमीए किमज्ज वि न काणणं एड जत्थ पिओ ।। २४७ ॥ जंपियमिमेहिं सामिणि ! पेइयवासाय पेसिआ तंसि । पिउवश्वासनिवासाय पेसिया किन्न ता भणह ॥ २४८ ।। असमक्खियमपरिक्खियमकज्जमेयारिसं कुणंतस्स । कुमरस्स अवस्समहो होही अणुतावदावग्गी ॥ २४९ || अचिरेण चिय पत्ता पाडलिसंडस्स सीमभूमीए । आहेसा सप्पुरिसा ! भो भो एत्तो नियत्तेह ॥ २५० ॥ तरुणो तेऽमी तुंगा चंगा दीसंति पाडलिपुरस्स । जामि सयमेव एत्तो तुम्हाण न अत्थि एत्थ बलं ।। २५१ ।। अह पणमिय सारहिणा वुश्चइ पच्चक्खसीललच्छि ! अहं । इय कलुसाऽऽणाकारी संजाओ कम्मचंडालो ।। २५२ ।। सुपुरिस ! को तुह दोसो ससामिणो सासणं कुणंतस्स । उवलो व सेवगो वा खिप्पर चिंतिज्जए जत्थ ॥२५३॥ पहुपारवस्समन्नं सलुद्धया दूरदेसदरिसावो । जुत्तं वृत्तं तत्तन्नुएहिं सेवासु ण य वित्ती ॥ २५४ ॥ मह वयणमिणमो तस्स कहिज्जासु मंदभग्गाए । ' मह तुह कुलपेम्माणं कस्सऽणुरुवं तए विहियं ' || २५५ || रुयमाणी सा मोत्तूण संदणं वडतलं मि उवविट्ठा। जोहारिऊणमेयं नीहरिया ते विहु रहेण ॥ २५६ ॥
बिल कुष्ट
." विहिए अहिए कजे सक्किज्जइ तप्फलं सुहं सहिउं । अलियकलंकेण पियप्पवासवेससमहो दुसहं ॥ २५७ ।। " सियअसियकारगो मह तमासि अज्जेव इय पवासेसि । खणरत्तविरत्ताणं हहा नराणं नमोकारो || २५८ || इह एहि अंब ! हत्थं वच्छाए वच्छला तुमं आसि । असरिसदुद्ददावानलपज्जलमाणि ममं रक्ख || २५९ || अहवा माए ! मा एस एत्थ तं जाहि सुन्नरन्नंमि । मह दुहदंसणसवणेहिं तुज्झ फुट्टिस्सए हिययं ॥ २६० ॥ वरचिंताए कुमारी परिणिज्जंती पहारपीडाए । संपइ एरिसतावाय ते अहं ताय संजाया ।। २६१ ।। मुहु सुपरिक्खियसीला पाणपिया राय ! खलु पियस्साऽहं । ता कस्सइ भूयस्सेह कुमइणो इय परिष्कंदो
रणसिंहकथा
॥ १७ ॥