________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तिः
लाभा
DO
ceroecoeDecemete
मीलियच्छि, अंचलवाएहिं वीइऊण खणं । पुच्छइ सुंदरि ! का तसि, साहसं इय किमारद्धं ॥ १७२ ॥ वुत्तं सुमित्तमित्तेण सामि
रणसिंहकथा नजइ न अज्जवि किमेसा । पभणइ सुमंगला ही, कुमार! किं तुह विपम्हुसिया ॥१७३॥ जणणीए कमलिणीए एसा कुमरस्स भीमरायस्स । दिन्ना कल्ले लम्ग, ता ववसियमेयमेईए ॥१७४॥ तो उच्छंगियहिययं, इमीइ संवाहियं कुमारेण । किंचि स चित्ते चिंतिय, कुमरो वुत्तो सुमित्तेण ॥ १७५ ।। मूढेहिं किमच्छिज्जइ, किज्जउ वारिज कज्जमिह सज्जो । को खलु खीरिमुवेक्खइ, छुहिओ पच्छा लभिस्सामि ॥ १७६ ॥ उवलद्धचेयणा सा अइलज्जंती पमोयमजंती। गंधव्वविवाहेणं, परिणीया निव्वुया जाया ॥ १७७ ॥ रयणीए चेव पत्ता, समं सुमित्तण निययगेहंमि । संवाहिया विवाहाय, वासहरे हारहीरेहिं ॥ १७८ ।। मइ सइ सूरे मित्ते, स भीमराओ हहा निसि वराओ। अज विडंबिजिस्सइ, इयव्व अत्थंगओ तरणी ॥ १७९ ॥ सपयासे लक्खिज्जइ, कवडविवाहोऽहवा इमा जंती । कमलवई करुणाए व दिसाओ अंधारियाओ व ॥ १८ ॥ परिणयपमोयहल्लप्फुलेण चलिए कुमारभीमे सा। परिणयदिक्खावेस, रहसि सुमित्तस्स अप्पेइ ॥ १८१ ॥ निवसिय सयं तु तव्वेसमासु सीहस्स पासमल्लीणा | अणिमिसमिक्खंतेण, तेण वि आलिंगिया गाढं ॥ १८२ ॥ काऊणं राहसिया सुमंगला कवडनववहूपासे । गच्छंतीए तीए, कवडकुहेडुभडा धरिया ॥ १८३ ॥ हरिसभरनिन्भरंगे, कुमरे गयखंधराधिरूढंमि। तत्थागयंमि लमगं, दिएण तं साहियं सिग्धं ॥ १८४ ॥ कायब्वेसु कएसुं, कोउगमंगलगणेसु सब्वेसु । पत्ताई ताई भवर्णमि सव्वसन्निहियभोगंगे ।। १८५ ॥ अइपेसलेहिं अइकोमलेहिं
आलावरहिं आलवइ । नववहुयं नवनेहेण भद्दभद्दासणासीणं ॥ १८६ ।। वारंवारंपि न देइ जाव पडिउत्तरं नमिरसीसो। ता पाणिफंसेणं नायं जह एस पुरिसोत्ति ॥ १८७ ॥ को तंसि तुज्झ दइया नववहुनेवच्छलंछिया होसि । पुरिसस्स व तुहफासो ता भण किमतुच्छमच्छेरं ॥ १८८ ।। पाणप्पिय ! मुणसि इम, तं चिय माहप्पमप्पणोऽणप्पं । पाणिग्गहणमहूसववसेण जो कुणसि IN पुरिसत्तं ।। १८९ ।। ता बद्धावेमि इओ, गंतु तायं च मायरं च लहुं । कुमरपभावेणाई, सुयावि तुम्हं सुओ जाओ ॥ १९ ॥
INI॥१३॥ नवनवभवंतअब्भुयवियप्पपज्जाउलस्स तस्सेवं । उद्वित्तु सुमित्तो झत्ति, तत्थ जाइ रणसीहपासंमि ॥ १९१ ॥ कहिओ य वइयरो तेण
cmomeoneRROREPRODODC