________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ
अभयकुमारोत्ति अमारिघोसणापुव्वमुल्लवियं ॥ ४८ ॥ जणमणमाणदं तो, सह जणयमणोरहेहिं वतो। कमसो विसुद्धबुद्धि, सो INI जाओ अटवारिसिओ ॥ ४९ ।। भणिओ कयाइ केणावि, लेहसालाए सो पढेमाणो। तायरहियस्स रे रंक !, तुहवि किं कोइ
| अभयकुमारबीहेइ ॥५०॥ इय सुणिऊणं स वियकमाणसो माणसोहिओ मायं । पुच्छइ को मज्झ पिया, भणेइ सा भद्दसेवित्ति ॥५१॥
पितृगृहचउरमई पञ्चारइ, तुह ताओ एस मज्झ को कहसु । सा भणइ कोवि देसंतराओ इह आगओ आसि ॥५२॥ मह पिउणो
गमनम् । पाहुणगो, दिना ताएण तस्स तोसाओ । अहमणवज्जा भज्जा, चिरं स वसिओ य तायघरे ॥ ५३ ।। अहुणा सो कत्थ न जाणिमो, कहसु किंपि चिंधं से । तो तस्स दंसिया भारवट्टवन्नावली तीए ॥ ५४ ।। गहियत्थेणं तेणं, भणियं अम्मो किमेत्थ कायव्वं । रायगिहे राया मे, ताओ वा तत्थ गच्छामो ॥ ५५ ॥ दइयस्स रायलच्छी, विच्छड्डो छडिउ न जुत्तो ते। मायामहस्स एत्तिय-कालं जाओ म्हि रिणदासो ।। ५६ ।। सेट्ठी पुट्ठो तो तेण, कुणइ सगडाइ सव्वसंवाहं । अविलंबमेव तो सोहणेहिं सउ. णेहिं नीहरिओ ॥५७ ॥ स पहुत्तो रायगिहे, जणणि धरिऊण बाहिरुज्जाणे । पुरअंतो पविसंतो, पासइ मेलावमेगत्थ ।। ५८ ॥ उवसप्पिऊण पुच्छइ, पेच्छइ किं एत्थ पुरजणो मिलिओ। रायपुरिसेहिं कहिअं, सिसुणो वि सुतेयरासिंस्स ॥ ५९॥ पंचसया मंतीणं, संति नरिंदस्स एत्थ तेसिपि । चूडारयणं काउं, एगं इच्छइ स बुद्धिपिओ ॥ ६०॥ नरबुद्धिपरिक्खाकारणेण तो तेण कारवियमेयं । वाविदुगं एगाए, रित्ताए मुद्दिया खित्ता ॥ ६१ ।। जो वावितडासीणो, करे करेऊण मुद्दमप्पेइ। तुम्हाण कोइ पासे, आणेयव्वो स अम्हाण ॥ ६२ ॥ पइवासरंपि पुरिसा, इंति अणेगे न तारिसो कोइ । पत्तो छमासमझे, जो पूरइ कोउगं एयं ॥ ६३ ।। भणियमभएण परिभाविऊण जइ कोइ कोउगं एयं । अवरो वि तुम्ह पूरइ, ता किं सो लहइ पूरेउं ॥६४।। तेहिं तहेवाऽणुमए, लहु अभओ रित्तवाविकंठमि । उवविट्ठो दढपल्हत्थियाए थिरमासणं काउं ।। ६५॥ गोमयपिंडेणं आहणेह तह कहवि उवरिभागठिओ। हीरामंडलमुद्दा, खुप्पइ खिप्पं जह ततो ।। ६६ । पजलिय पूलयं पक्खिवित्तु सोसेइ गोमयं तमयं । संचारइ अवराओ, वावीओ वारिपूरं च ॥ ६७ ॥ तरमाणो तो तेणं, करे कओ सुक्कछाणपिंडो सो। अह हीरमुद्दिया कड्ढिऊण