________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ|
20ezneweredeocomedeoe
सयलकलापारगो जाओ ॥ १२॥ पुन्नाण पोरिसारंभ-जिंभमाणप्पमाणमहिमाण । मइमाहप्पपसप्पत्तपागओ किंपि किमसझं ? ॥ १३ ॥ अह पोट्टिला कयाई, उदग्गदोहग्गदूसिया संती | खिज्जइ मणेण पइणा, पए पए परिभविजंती ॥ १४ ॥ 'सइविहिय- पोट्टिलया गोरवाओ, पियाओ अवमाणणा महादुःक्खं । उक्खयचक्खूण जहा, तयं न जच्चंधलाण तहा ॥ १५॥' पब्वइयाओ पुच्छेइ, तितलिपुत्रप्रहच्छमच्छिन्नपइविओगदुहा । सुभगं करणीओ महोसहीओ मंते य तंते य ॥ १६ ॥ ताओ भणंति भद्दे !, इय कप्पइ किंपि INतिबोधनम् । जंपिउ नऽम्ह । इय पुण भणिमो धम्मेण, नूणं जीवो सुही होइ ॥ १७ ॥ अह जिणधम्मो सम्म, सवित्थरो थिरमईए से क-18 हिओ। पासियचिरे रंगोव्व, संगपरिणओ, संगुवंगो सो ॥ १८॥ दुहसंतत्ता संता, सत्ता धम्ममि उज्जमंति जए । जह तिव्ववाहिबिहुराण, होइ दिव्वोसहसमीहा ॥ १९॥ संवेगविवेगावेगवग्गुचित्तेण चिंतए घेत्तुं । अणवज पवजं तो, मंति विनवेइ | रहे ॥ २०॥ संसारखारसायरदारुणदुहलहरिहीरमाणेण । कुसलस्स कणोवि न एत्थ, अत्थि जीवेस! जीवाणं ॥ २१ ॥ इय IN | भवभयाओ ता किंपि कंपए सामि ! माणसं मज्ज । पसिऊणं अणुजाणसु, जेण पवज्जामि पव्वजं ।। २२ । पडिसुणिय भणियमेएण, सुयणु ! पव्वज्जकजउज्जमिरी । तं देवत्तं पत्ता, ममंपि धम्मे ठविज्जासु ।। २३ ॥ इय पव्वज अजिय-सज्जिय सम्मं च थेवकालेण । अणसणविहिणा मरिऊण, सा गया देवलोगंमि ॥ २४ ॥ कम्मि वि काले पत्ते, पंचत्तं कणयकेउनरनाहो । अइआउलंमि लोए, रिउवग्गे उम्गमाणमि ॥ २५ ॥ पउमावईए हक्कारिऊण सामंतमंतिपउराई। भणिया कि भो तुब्भे, इय आउलवाउला जाया ।। २६ ॥ कणयज्झउत्ति मह अंगउन्भवो अस्थि अस्थि कल्पतरू । निवभीयाए तेयलिगिहे मए पाविओ बुडिंढ ॥२७॥ न न ना(ता)ओ तुम्हाणवि, विरायमाणासमाणसोंडीरो । पिउणो रजे किजउ, वजिजउ मोहमाहप्पं ॥ २८ ॥ विहिए तहेव तेहिं, भणिओ पउमावईए नवनिवई। पुत्तयपत्तियपाणा, तेयलिणा ते इमे दिना ॥ २९ ॥ निवलच्छीविच्छड़ो, किमेस अन्नस्स कस्सइ पहावो । एयस्स अंतरंता, कयाइ तुमए न दायव्वं ॥ ३०॥ तेण तओ सो सम्वेसु, रज्जकजेसु ठाविओ मइमं । हिययंगमे सयं
N|| ३३१॥ पुण, भुंजइ विसए विगयचिंतो ॥ ३१ ॥ तेयलिपुत्तो मंती वि, तिव्वकूडाऽमिमाणनडियमणो। निहणइ आहणइ सया; रायसभा
20pendeeperzeezeroe