________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ
॥ २७६ ॥
पाणपाणपीडं जावज्जवि पाविओ नेव ॥ ७७ ॥ सीसावेढेणं वेढिऊण सीसंमि उल्लबद्वेण । आहणइ पव्वराओ, जह निगच्छंति नयणा ||७८|| झाणं झाइ महप्पा, जइ उवजीविय जवं कहिस्सममुं । उदरं दारिय कुंचं, ता मारिस्सइ हयासोयं ॥ ७९ ॥ ता होउ मज्झ मरणं, मह जीवउ जीविएण जीवोयं । का पाणाणमवेक्खा, अवस्स नासीण पच्छावि ॥ १८० ।। के के करुणाकारिणमप्पाणं नो भणति भुवणंमि । एरिससमए जो निव्वद्देइ सो होइ कारुणिओ ॥ ८१ ।। रे जीव ! किं न पज्जत्तमज्ज जं तिणसमेहिं एएहिं । पालिज्जइ पाणेहिं, जीयं एयस्स कुंचस्स ॥ ८२ ॥ विरला सरला ते केइ, सुपुरिसा इहहि कवि दी - संति । खयमप्पणो परत्थे, सहंति कप्पासकप्पा जे ॥ ८३ ॥
तथा च - " निष्पेषोऽस्थिचयस्स दुस्सहतरः कष्टं तुलारोपणं, प्रामास्त्रीकरलुञ्चनं व्यतिकरस्तन्त्रीप्रहारव्यथा । मातङ्गोज्झितमण्डवारिकणिकापानं च कूर्चाहतिः, कर्पासेन परार्थसाधनतया किं किंच नाङ्गीकृतम् ॥ ८४ ॥ "
नरए रे जीव ! तए, सहियाओ वेयणाओ एमेव । जइ जियजीवावणकज्जउज्जओ सहसि ता जयसि ॥ ८५ ॥ इय भावणाए सज्जो, संजाओ तस्स केवलालोओ । अइतिव्ववेयणाहेउ - कम्मुणो दंसणत्थं व ॥ ८६ ॥ तह तक्खणेणमाउक्खएण जाओ अ अंतगडनाणी । वेयणकारणअस्सायकम्म निम्मूलणत्थं व ॥ ८७ ॥ एयावसरे केणावि, कट्ठहाराउ खोणिखित्तओ । उच्छुडियकटुक्खंडेण ताडिओ पोट्टए कुंचो ॥ ८८ ॥ भीएण निम्गिलेऊण, ते जवा तत्थ विक्खिरिया । आलोयंतो लोओ, सुन्नारं धिक्कारइ बहु ।। ८९ ।। रे पाव ! ताव पावं, इय आलं देसि जं महामुणिणो । जं पुण मारेसि इमं, पावोवरि चूलिया एसा ॥ ९० ॥ कालगयं तं दट्ठे, सुवन्नगारो महामुणि हियए । अइसंखुद्धो चिंता का मह अहुणा गई होही ॥ ९१ ॥ जइ नाम महाराओ, नाही मह साहसं हयासस्स । ता काही दुम्मरेण, मारणं बंधुसहियस्स ॥ ९२ ॥ ता पाणताणकज्जे, पव्वज्जा संपयं महोवाओ । इय
१ विरला सरला कुंतस्स ते केइ सुपुरिसा० B |
श्रीमेतार्यमुनिसन्धिः ।
॥ २७६ ॥