________________
उपदेशमालाविशेषवृत्तौ ॥ २९८ ॥
यस्स करणंमि । मुहपत्तिए पडिलेहणेण पडिया पुरो तेसिं ॥ २३ ॥ उवओगो तो जाओ, अहो पाओ अपत्तपुव्वो में । को संजमोपमाए, ताऽणसणं जुज्जए काउं ॥ २४ ॥ चिरकालपालियजश्च - सच्चसञ्चरियदेउलस्स सिरे। आराहणपडाया, चडाविरं जुज्जए वसं ॥ २५ ॥ अह बारसवारिसियं, दुब्भिक्खं भावि जाणिय पहूहिं । दूरविसएस सीसो, पट्टबिओ वइरसेणोति ||२६|| भणिओ वच्छ ! तं जत्थ, कत्थई लहसि लक्खमोल्लेण । सिद्धं खीरिं भिक्खए, तद्दिणाओ सुभिक्खति ॥ २७ ॥ अह दुब्भिक्खे जाए, गामागरनगरपुरवराईसु । अन्नकहाए गयाए, अन्नकहा केरिसी होइ ॥ २८ ॥ छुहसुसिए छुहसुसिओ, जुत्तं जं घरं - गणे जणो जाओ । अणरंघणो य निच्चाउलो य अव्वो दुहा सब्वो ॥२९ ।। भिक्खायरेहिं भिक्खागाणंपि हीरइ 'हढेण । 'पुररत्थापडहत्था, रंककरंकेहिं जायाओ ।। ३३० ॥ परिहरइ अम्मया सिसुसुयंपि थेरंपि तं सुओ तरुणो । सुम्मइ मग्गेसु करोडि| कोडक खडकडकारो ।। ३१ ।। पिसियासी संजाया, लोया लोयाssमिसाऽऽसिणो के वि । तं साणवायसाणं, सुभिक्खमभविंसु नवरंति ॥ ३२ ॥ इय काले सुकराले, भयवं विज्जाबलेणमाणेउं । आहडपिंडं पइवा-सरंपि अप्पेइ साहूण ॥ ३३ ॥ भणइ य बारसवरसाई, एरिसं आहडाइ भोत्तव्वं । न लभिस्सइ भिक्खा भत्तजुत्तसड्ढाण वि कुलेसु ॥ ३४ ॥ जइ जाणह पज्जत्तं, संजमजोगेहि भुंजह तओ तं । अह संजमसावेक्खा, ता पञ्चक्खेह भत्तकहं ॥ ३५ ॥ ताहे भणति सव्वे, भत्तेणेएण सामि ! अलमत्यु । अणसणविहिणाऽवस्सं, साहिस्सामो महाधम्मं ॥ ३६ ॥ आराहणेसि संजयसयपंचयपरियरेण परियरिओ । सिरिवइरसामिसीहो, तो पत्तो पव्वयं एगं ॥ ३७ ॥ अणुजाणावेऊणं, पव्वयखेत्तस्स तस्स अह्निदेविं । देवगुरुचरणसुमरणपरायणो परमसंविग्गो ||३८|| भयवं विसुद्ध सद्धम्मदेसणा देवभोयणभरेण । संतप्पिऊण साहु-महासमाहिं अहिहिं ॥ ३९ ॥ विहियाणसणा साहु, आलोयणदाणपुव्वगं सव्वे । मेरुव्व निष्पकंपा, सुविसालसिला आसीणा ॥ ३४० ॥ वइरेण वारिओ पुव्वमेव एगो अहेसि साहुसिस् । अज्ज वितं वच्छलहू ! अच्छसु एत्थेव ताव पुरे ॥ ४१ ॥ तवि अपडिक्खमाणा, गामस्सेगस्स मज्झयारंमि । वेलविऊण स १ दद्वेण २ पुंडहत्था पडहत्था रंकहं रंकेहि जायाओ D
वज्रस्वामिचरित्रम् |
॥ २९८ ॥