________________
उपदेशमाला विशेषवृत्तिः ॥ १२३ ॥
DDCRECRPeeperCornea
जाउ न कुणिस्सं ॥ १८० ॥ मुहु मुहु गरहंतीए, अप्पाणं साहु सिक्खवंतीए । पयडियलोयालोओ, संजाओ केवलालोओ ॥८१॥ एतदेवाह-पडिवजिऊण दोसे, नियए सम्मं च पायवडियाए । तो किर मियावईए, उप्पन्नं केवलं नाणं ।। ८२ ॥ संथारगयाए
चंदनामृगाव
|त्योः केवलं । चंदणाए तब्वेलमागया निदा । घणतिमिरंकूरनिरंतरालकालंमि कोणमि ।। ८३ ।। सप्पोपसप्पमाणो, कालकरालो पलोइओ पुरओ। केवलिणीए तीए, तओ करो चंदणज्जाए ॥ ८४ ॥ संथारयमि ठविओ, मा एसो डसइ कुंडली तो सा । जग्गिय जंपइ वच्छे, अच्छसि अज्जवि किमेत्थ तुमं ।। ८५ ।। अहह पमाओ जाओ, विसज्जिया जं न सि खामिती। ओहीरमाणिया केण पाणिदेसंमि छिक्काहं ।। ८६ ।। भणियमिमीए सप्पो, सप्पंतो आसि एत्थ तेण मए । पाणी पलंबमाणो, सेजाए ठाविओ तुम्हं ॥८७|| पभणइ पवत्तिणो तो, तए तमंधे अही कहं नाओ। नाणेण केण किं खाइगेण खाओवसमिगेण ।। ८८ ॥ खाइगनाणेणं केवलेणमिय चंदणा सुणेऊण । पभणइ ही अन्नाओ, महासय ! मरिसहि द्धी हयासाहं ॥ ८९॥ अणजाणमाणिगाए, केवलिणीए कया मए महई। आसायणाऽहुणा तो, मिच्छा मे दुक्कडं होउ ॥ १९॥ इय निंदण-गरहण-भावणाहिं भाविज्जमाणियाहिं दढं । अविलंबमेव केवलमुप्पन्नं चंदणाए वि ।। १९१ ॥ इति मृगावती कथा । मृगावतिरेवमुपालभ्यमानाऽपि कषायान्निगृह्य केवलं कलयामास, यश्चान्योऽपि तान्निगृह्णीयात्तस्स गुणमाह-/ किं सका वुत्तुं जे सरागधम्मम्मि कोइ अकसाओ। जो पुण धरिज धणि, दुव्वयणुज्जालिए स मुणी ॥ ३५॥ कडुअकसायतरूणं, पुप्फं च फलं च दोवि विरसाई। पुप्फेण झाइ कुविओ, फलेण पावं समायरइ ॥ ३६॥ संतेऽवि कोऽवि उज्झइ, कोऽवि असंतऽवि अहिलसइ भोए। चयइ परपच्चएणऽवि, पभवो दट्टण जह जंबु ॥ ३७ ।। किं शक्यमेतद्वक्तुं सरागसंयमधर्मेऽस्मिन् सम्प्रति वर्तमानः कश्चिन्निःकषायः स्यात् ? न स्यादेव । तथापि यः पुनरेतान् दुर्व
॥ १२३॥ | चनेन्धनोदोपितानपि पावकानिव धारयेदनुदितानपि वा विफलोदयान् कुर्यादित्यर्थः । स मुनिरेव-मन्यते यथावस्थितं मुक्तिमार्ग
emedeoeredeoeoporno