________________
यतिलक
॥७३॥
तं खलु फुमं अपचे पत्तानिणिवेसमहिगिच्चा ॥ ७० ॥ इहरा उ दाणधम्मे संकुइए होइ पवयणुड्डाहो। मिनुत्तमोहजण श्य एसा देसणासुझा॥१॥श्यरेसु वि विसएसु नासा गुणदोसजाण एवं । नासा सवं सम्मं जह जणिशं खीणदोसेहिं॥२॥ गुरुणा य अणुमा गुरुनावं देसन बहुँ जम्हा । सीसस्स इंति सीसा ण हुँति सीसा असीसस्स ॥ ७३ ॥ सत्यामुणा . वि तीरइ मनत्थेणेव सासि सबं । सबंदं नो जंप जमेस आहच्च नणिरं च ॥ ४॥ जं च सुत्ते विहिरं ण य पमिसिई जणंमि चिररूढं । समाविगप्पियदोसा तं पिए दृसंति गीयत्था ॥ ५॥ संविग्गा गीयतमा विहिरसिया पुबसूरिणो आसी । तदसिश्रमायरिअं अणसई को णिवारे ॥ ६॥ अश्साहसमेअं जं उस्सुत्तपरूवणाकमुविवागं। जाणंतेहि विहिजा शिदोसा सुत्तबध्नत्थे ॥ ७ ॥ णिययावासाईझं गारवरसिया गहित्तु मुजणं । श्रालवणं अपुठं पाति मायगत्तंमि ॥6॥ श्रालंबणाण नरिच लोगो जीवस्स अजयकामस्स । जं जं पिच लोए तं तं बालवणं कुण॥ ए॥ जो जं सेवा दोसं संणिहिपमुहं तु सो अजिणिविछो । गवे गुणमहेचं अववायपयं पुरो काठ ॥ ए.॥ परिहर जं च दोसं सवंदविहार अन्जिणिविछो । कप्पियसेवाण विह लंपइ तं कोई परिणी ॥१॥ तं पुण विसुकममा सुअसंवायं विणा ण संसंति । अवहीरिऊण नवरं सुश्राणुरूवं परूविंति ॥ ए॥ उवश्स धम्मगुलं हिअकंखी | अप्पणो परेसिं च । पत्तापत्तविवेगो हिअखित्तं च णिबह ॥ ३ ॥ पत्तंमि देसणा खलु पियमा कहाणसाहणं हो। कुण अ अपत्तपत्ता विणिवायसहस्सकोमी ॥ एच ॥ विफला इमा अपत्ते उस्समप्पा त जर्ज नणिआ। पढमे पुछे | बितिए मूढे वुग्गाहिए तइए ॥ एए ॥ आमे घमे णिहत्तं जहा जलं तं धर्म विणासे । श्य सिछतरहस्सं अप्पाहारं