________________
૧૨૭
ગાય તરફ દોડે છે, ખીને માયાવી બળદ માથેથી પડે છે અને નિઃસત્ત્વ જેવા પેાતાને બતાવતા અને ક્રોધી થતા પાછે વળે છે. કાઈ મરેલા જેવા રહેલા, કાઇ રીતિએ સાજો થયેલા વેગથી અત્યત દોડી જાય છે યાને ખીજે બળદ ચાલવા શક્તિમાન ન થાય તેવી રીતિએ જાય છે. તથાવિધ દુષ્ટ જાતિવાળા બળદ નાથને (ઢારડાને ) તાડે છે, કાઇક દુર્ઘાત ધેસરાને તેાડે છે, વળી તે પણ ધૂંસરી તેાડી, સૂત્કારા કરી અને સ્વામીને દોડાવી બીજી ખાજુએ પલાયન થઈ જાય છે. ૨ થી ૭
ખલુંકાજારિસા જોન, દુસ્સીસાવિ હું તારિસા । જોઇઆ ધમ્મજાણુમ્મિ, ભજ્જ તિષિઇદુમ્મલા ટા
જેવા ખલુકા—*સરી ખેંચનાર બળદો—ગળીયા બળદ, તેવા જ દુષ્ટ શિષ્યા જ અહીં સમજવા, કેમકે ધમરૂપી વાહનમાં જોડાયેલા અને ધમ ના અનુષ્ઠાનમાં કમજોર– અરૂપ સ્થિરતાવાળા દુષ્ટ શિષ્યા ધયાનમાં સારી રીતિએ પ્રવતતા નથી. હવે ધૈય ની દુબ લતાને સ્પષ્ટ કરે છે, ૮ ઇઢી ગાવિએ એગે, એગેલ્થ રસઞારવે । સાયગારવિએ એગે, અંગે સુચિરકાણે ફા ભિખાલસીએ એગે, એગે આમાણભીએ થન્દ્રે ! એગ' ચ અણુસાસમ્મિ, હેઊહિં કારણેહિ અ ૧ન સા વિ અતરમાસિલ્લે, દાસમેન પકુવઇ . આયર્નિઆણુ' તં નયણુ, પડિક્લેઇ અભિક્ખણુ’૧૧૯
