________________
* :
-
-
-
છિણાલે છિણાઈ સોલે, તે ભજઈ જુગ.. સેવિ અ સુસ્સઆઇત્તા ઉજ્જહિત્તા પલાયએ હા
! ભિકુલકમ્ | હવે તે આચાર્ય સમાધિનું સંધાન કરતાં જે વિચારે છે. તે કહે છે કે-ગાડા વગેરેમાં વિનીત બળદ આદિને જેડી, ગાડું વગેરે ચલાવનાર પુરૂષ જેમ સુખપૂર્વક અરણ્યનું ઉલંઘન કરે છે, તેમ સંયમવ્યાપાર રૂપ એગમાં સુશિષ્યોને પ્રવત્તવનાર આચાર્ય આદિ પ્રવર્તક સુખપૂર્વક સંસારનું ઉલંધન કરી જાય છે. આ પ્રમાણે આત્માની સમાધિના સંધાન માટે વિનીતનું સ્વરૂપ વિચારી, જેવું અવિનીતનું સ્વરૂપ છે તે વિચારે છે કે-શક્તિ હોવા છતાં ધુરાને વહન નહિ કરનાર દુષ્ટ બળદ-ગળી આ બળદોને ગાડા વગેરે વાહનમાં જે જોડે છે, તે તાડન કરતે ફલેશ પામે છે. એથી જ અસમાધિને અનુભવે છે. એટલું જ નહિ પરંતુ ગળીયા બળને જોડનારને બળદ વગેરે હાંકવાને પરણેચાબુક આદિ રૂપ તેવક પણ ગુટી જાય છે. ત્યારબાદ રાષ્ટ થયેલે ગાડાવાળે જે કરે તે કહે છે-એકને વારંવાર દાંતથી પૂંછડે દબાવે છે કરડે છે. અને એકને વારંવાર આરથી વિંધે છે. ત્યાર બાદ પૂછડે કરડાયેલ કે આરથી વિંધાયેલ બળદ જે કરે તે કહે છે–એક બળદ ધુંસરીની ખીલી તેડી નાખે છે, એક ઉન્માર્ગમાં ચાલ્યા જાય છે, એક પડખેથી પડે છે બેસી જાય છે–સૂઈ જાય છે–ઉચે કૂદે છે અને દેડકાની માફક ઠેકડા મારે છે. એક કપટી બળ, વૃદ્ધ નહિ એવી
