________________
૧૨૮, ન સા માં વિઆઇ, નવિ સા મક્ક દાહિઈ નિમ્નઈ હેહિઈ મને, સાહુ અનેત્ય વજઉ ૧૨ પેસિઆ પલિઉચતિ, તે પરિયતિ સમંત ! રાયવિઠિ વ મન્નતા, કરિતિ ભિઉડિ મુહે ૧૩ વાઈઆ સંગડિઆ ચેવ, ભરપાણેણ પિસિઆ જાય કખા જહા હંસા, પક્કમંતિ દિસે દિસિં ૧૪ 1
ષડભિકુલમ કેઈ એક કુશિષ્ય દ્ધિવાળા શ્રાવકે માટે વશ્યઆધીન છે અને ઈષ્ટ ઉપકરણ આદિ મેળવે છે, જેથી એ આત્મપ્રશંસા રૂપ ઋદ્ધિવાળો-દ્ધિગૌરવિક અમારા નિગમાં પ્રવર્તતે નથી. એક કુશિષ્ય મધુર વગેરે રસમાં ઉન્મત્ત બનેલો ગ્લાન વગેરેને આહાર આપવામાં અને તપમાં પ્રવર્તતે નથી. કેઈ એક કુશિષ્ય સુખશીલી બનેલે અપ્રતિબદ્ધ વિહાર વગેરેમાં પ્રવૃત્તિ કરતા નથી. વળી ભિક્ષા માટે આળસુ બનેલે કુશિષ્ય ગોચરી વહેરવા જતો નથી. કેઈક તે અપમાનથી ડરનાર ભિક્ષા લેવા જાય છે પણ ગમે તેના ઘરે પેસવા ઇચ્છતું નથી. કેઈક તે અભિમાની પોતાના પકડેલા કદાગ્રહથી નમાવી શકાય એ નથી. વળી એક દુષ્ટ શિષ્યને પૂર્વોક્ત કારણેથી શિખામણ આપું છું, પણ જેને શિખામણ અપાય છે તે કુશિષ્ય ગુરુવાક્યની વચ્ચે જ પિતાને અભિમત બેલના અપરાધને જ કરે છે, પરંતુ શિક્ષા અપાઈ છતાં પણ અપરાધને વિષે કરતું નથી. વળી શિક્ષા આપનાર અમ આચાર્યોના શિક્ષા
R :
-
