________________
(ર૦) ઈત્યાદિ શરીર સંબંધી પણ અનેક ભયે રાત્રિભેજન' કરનારા દરેક મનુષ્યને રહેલા છે.
ઉપરના તમામ દોષને ધ્યાનમાં લઈને, રાત્રિભૂજન કરનારાઓએ તેને ત્યાગ કરવો જોઈએ. આ પ્રસંગે જૈનેતરની અપેક્ષા કેટલાક નામધારી જૈને ઉપર આ લેખકને વધારે ભાવ દયા ઉત્પન્ન થાય છે કે જેમાંના કેટલાક પ્રમાદથી રાત્રિભૂજન કરે છે, કેટલાક પરાધીનતાથી રાત્રિભૂજન કરે છે અને કેટલાક રસનેન્દ્રિયની લાલચથી રાત્રિભોજન કરે છે. આ ત્રણ કારણે પૈકી પહેલાં બે કારણેથી રાત્રિભૂજન કરનારા ઉપદેશ દેવાથી મુક્ત થઈ શકે ખરા, પરંતુ ધનના મદમાં અંધ બનીને રસનેન્દ્રિયના વિષયમાં લંપટ થયેલા, વિષયજન્ય સુખના અભિલાષિ, અઘટિત સ્વતંત્રતાના ભેગી થઈને વાર્તામાનિક કેળવણીને દુરૂપયેગ કરવાવાળા જે શ્રાવપુત્રે રાત્રિભેજે કરી રહ્યા છે, તેઓ ઉપદેશથી દૂર થઈ શકે કે કેમ? એ એક શંકાસ્પદ વાત છે.
મેં એક વખત પ્રત્યક્ષ જોયું છે કે, મેં જે મકાનમાં સ્થિરતા કરી હતી, તેજ મકાનમાં ચાર સારા જૈન ગૃહસ્થ આવીને ઉતર્યા હતા. ચતુર્દશીને દિવસ હતું, રાત્રિના નવ વાગ્યાને સમય હતે. આ વખતે તે ચારે ગૃહસ્થ અંધારામાં બેસીને ખૂબ ગરમ ગરમ દૂધ પીતા હતા. આ વખતે હેતું ચતુર્દશીનું ભાન, કે વ્હેતી કઈ જાતની શંકા. એકાએક હું તેમની પાસે જઈ ચઢ્યું અને બે વચને કહ્યાં, ત્યારે તેમણે કહ્યું – સાહેબજી! શું કરીએ ?” હા, દૈવ ! આવા રસનેન્દ્રિયમાં લપટ થયેલા છથી શું વીરશાસનને વિજય થશે ? બસ, તે વખતે હારા મનમાં એજ વિચાર આવ્યું. હું જ્યારે મુંબઈમાં વસતા શ્રાવકેની આ સંબંધી સ્થિતિ સાંભળું છું, ત્યારે ખરેખર અસંતોષ થયા સિવાય રહેતું નથી. આવા પ્રસંગ ગેમાં તે એક જ વરરત્ન દાનવીર મમ શેઠ વીરચંદ દીપચંદ યાદ આવે છે કે, તેના માથે કામને અસાધારણ જે હેવા છતાં અને હેટ હેટાએને રાત દિવસ સમાગમ રહેવા છતાં, તેમણે
