________________
सम्यक्त्वाधिकारः मनशुद्धिश्च सम्यक्त्वे सत्येव परमार्थतः ॥
तद्विना मोहगर्भा सा प्रत्यपायानुबंधिनी ॥१॥ सम्यक्त्वसहिता एव शुद्धा दानादिकाः क्रियाः॥ तासां मोक्षफले प्रोक्ता यदस्य सहकारिता ॥२॥
अर्थ-ए पूर्वे मनशुद्धि कही ते जो सम्यक्त्व गुण होय तो निश्चे मनशुद्धि कहेवाय, पण सम्यक्त्व विना जे मनशुद्धि माने ते मोहगर्भित होय एटले अज्ञान सहित होय, ते तो ऊलटी कष्टबंधन करनारी छे माटे हवे सम्यक्त्वनो अधिकार कहे छे ॥१॥ दानादिक क्रिया पण सम्यक्त्व सहित होय तोज शुद्ध छे ते क्रिया मोक्षफल लेवाने सहायकारक छे ॥ २॥ कुर्वाणोऽपि क्रियां ज्ञातिधनभोगांस्त्यजन्नपि ॥
दुःखस्योरो ददानोऽपि नांधो जयति वैरिणं ॥३॥ कुर्वन्निवृत्तिमप्येवं कामभोगास्त्यजन्नपि ॥ दुःखस्योरो ददानोऽपि मिथ्यादृष्टिर्न सिध्यति ॥४॥
अर्थ-जेम आंधलो वैरीने जीती शकतो नथी तेम क्रिया करे छे, न्याति धननो भोग तजे छ, दुःख सहे छे, कायाने कष्ट आपे छे; पण ए सर्व सम्यक्त्व विना व्यर्थ जाय छे ॥३॥ जो संतोष धरे, कामभोग छोडे, कायाने कष्ट आपे, तो पण मिथ्यात्वी थको मुक्तिने पामे नही ॥४॥ कनीनिकेव नेत्रस्य कुसुमस्येव सौरभं॥
सम्यक्त्वमुच्यते सारः सर्वेषां धर्मकर्मणां ॥५॥