________________
अर्थ--जे साधु छे ते व्रतरूपी वृक्षे फली वाडीने चेतन ज्ञान अमृतरसवडे सींचीने नवपल्लव करे छे; पण दुष्ट मनरूप जे अग्नि ते वली वाडीने वाली नांखे छे तो रुडा गुणरूप वाडीमां गुणरूप वायराने उदयें मुनिनी महेनत ते केम करीने सफल थाय ? ॥ ८॥ अनिगृहीतमना विदधत्परां
न वपुषा वचसा च शुभक्रियां ॥ गुणमुपैति विराधनयाऽनया
___ बत दुरतंभवभ्रममचति ॥९॥
अर्थ-एक मननो निग्रह कर्या विना वचने तथा कायाये जेटली शुभ क्रिया करे ते उपयोगशून्यताये-अविधिये करे, अने ते अविधिनो करनारो तो आवश्यकसूत्रने विषे छकायनो विराधक कह्यो छे; माटे ते गुण न करे. जे शून्य मने क्रिया करनारो ते विराधक छे, माटे शून्य क्रिया करतो विराधकपणे संसारने विषे घणा भव भमशे ॥ ९ ॥ अनिगृहीतमनाः कुविकल्पतो
नरकमृच्छति तंदुलमत्स्यवत् ॥ इयमभक्षणजा नहि जीर्णता
ऽनुपनतार्थविकल्पकदर्थना ॥१०॥
अर्थः-मन वश कीधा विना जे तप-जप करे, वळी मनमा कुविकल्प धणा थाय तेथी ते तंदुलमच्छनी परे नरके पडे, ए कुविकल्प करतो थको जो उपवास करे, तप करे, तेथी तेने मात्र अजीर्ण थाय; केमके अणपाम्या अर्थनो विकल्प करे तेनी कदर्थना अजीर्णनुं कारण छे ॥१०॥
