________________
५४
छे एहवो जे रूप ते जोवाथकी तेनो जे रस ते निश्चयनयथकी हर्षकारी न थाय ॥ ७ ॥
रतिविभ्रमहास्यचेष्टितै र्ललनानामिह मोदते ऽबुधः ॥ सुकृताद्रिपविष्वमीषु नो विरतानां प्रसरति दृष्टयः ॥ ८
अर्थ —रतिसुखने देखीने तथा स्त्रीना नेत्रविभ्रमनी चेष्टा करीने अबुद्ध जे अज्ञानी प्राणी ते घणो हर्ष पाने छे, पण ए विभ्रम विलासादिक तो सुकृतरूप पर्वतमे वज्र थह भेदे एवा छे माटे योगीश्वरनी दृष्टि तेमां रमती नथी ॥ ८ ॥
न मुदे मृगनाभिमल्लिकालवली चंदन चंद्र सौरभं ॥ विदुषां निरुपाधिवाधितस्मरशीलेन सुगंधिवर्ष्मणां ९
अर्थः- कस्तूरी, मालतीना पुष्प, लवली के० एलची चंदन तथा चंद्र के० कर्पूरनी सुगंधी ते पंडित लोकोने मन करती नथी; तेमने तो निरुपाधिक अनुभवगोचर स्वरूप चिदादानंदने विषेच मनपणु वर्त्ते छे, पण रूपादिकने विषे मग्नतापं नथी ॥ ९ ॥
1
उपयोगमुपैति यच्चिरं हरते यन्न विभावमारुतः ॥ न ततः खलु शीलसौर भादपरस्मिन्निह युज्यते रतिः ॥ १० अर्थः- जे घणा काल सुधी उपयोगमां आवे जेनी सुगंधीने विभावदिशारूप वायु हरी शकतो नथी, एवी जे शील सुगंधी तेने मूकी योगीश्वरनुं चित्त अन्य सुगंधीमां लोभातुं नथी ॥ १० ॥
मधुरैर्न रसैरधीरता कचनाध्यात्मसुधालिहां सतां ॥ अरसैः कुसुमैरिवालीनां प्रसरत्पद्मपरागमादिनां ॥ ११ ॥