________________
अर्थ-बलात्कारे प्रेर्या थकां पण वनना हाथीनी पेठे इंद्रियो कदापि वश थती नथी, ऊलटी अनर्थनी वृद्धि करनारी थाय छे ॥ २९ ॥ लाजे करी नीचं जुए छे अने मनमां दुष्ट ध्यान धरे छे, एवा धर्मधुतारा प्राणी ते पोताना आत्माने नरकना कूपमां नाखे छे ॥ ३०॥ वंचनं करणानां तद्विरक्तः कर्तुमर्हति ॥
सद्भावविनियोगेन सदा स्वान्यविभागवित् ॥३१॥ प्रवृत्तेर्वा निवृत्तेर्वा न संकल्पो न च श्रमः॥ विकारोहीयतेऽक्षाणामिति वैराग्यमद्भुतं॥३२॥
अर्थ-शुभ भावने अर्पण करीने सदा स्वपर विवेचन ज्ञानयुक्त भावनावाला ज्ञाता विरक्त प्राणी इंद्रियोने ठगवाने समर्थ थाय छे, पण बीजा नथी थता ॥ ३१ ॥ प्रवृत्तिने विषे अथवा निवृत्तिने विवे जेने संकल्प नथी अने थाक पण नथी, एवा समभावे वर्तनारना सर्व विकार दूर थाय छे, अने एनुं नाम अद्भुत वैराग्य पण छे ॥ ३२ ॥ दारुयंत्रस्थपांचालीनृत्यतुल्याः प्रवृत्तयः ।। __ योगिनो नैव बाधायै ज्ञानिनो लोकवर्तितः॥३३॥ इयं च योगमायेति प्रकटं गीयते परैः॥ लोकानुग्रहहेतुत्वान्नास्यामपि च दूषणं ॥ ३४ ॥
अर्थ:-जेम काटनी पुतलीने दोरीना संचारे करी नाचनारीना माफक नाचती जोइए छीये, पण तेने कर्मबंध नथी, तेम लौकिक व्यवहारने विषे वर्त्तता ज्ञानी जे योगीश्वर पुरुष तेहने संसारनी प्रवृत्ति पीडा करती नथी ॥ ३३ ॥ ए वैराग्य