________________
परमार्थ पर प्रते न देतो थको एहवो जे ज्ञानी ते कर्ममयी ज नथी थतो ॥ २५ ॥ ए माटे उत्तम पुरुषे महापुण्य विपाकना योगे प्राप्त करी एहवी जे तीर्थंकरादिकनी लक्ष्मी तेने गर्भयकी मांडीने पण वैराग्यधारा त्रुटती नथी ॥ २६ ॥ विषयेभ्यः प्रशांतानामश्रांतं विमुखैकृतेः ॥
करणैश्चास्वैराग्यमेष राजपथः किल ॥ २७ ॥ स्वयं निवर्तमानैस्तैरनुदीरयंत्रितः ॥
तृत्पैर्ज्ञानवतां तस्मादसावेकपदी मता ॥ २८ ॥ ___ अर्थ-जेहने विषयथकी प्रशांत चित्त थयु छे अने विश्राम रहित इंद्रियोना विषयने विमुख करवू तेणे करीने मनोहर वैराग्य मार्ग सेवबानुं बने, अने विषयनो पण त्याग थाय, ते तो निश्चयथकी वैराग्य दिशानो राजमार्ग छे ॥ २७ ॥ अने जे इच्छा विना सहेजे कोइ कारणयोगे पोते इंद्रियविकारथकी निवर्ने छे, पण प्रशांतने अण उदीरवे करीने अनियंत्रणायें करी एटले इंद्रियनो निरोध हजी कों नथी, पण सहेज चारित्र प्रमुखना योगे इंद्रियनिरोध थयो छे एहवा तृप्तिवंत ज्ञानी पुरुष तेनो वैराग्य ते पूर्वोक्त राजमार्गना वैराग्यनी एकपदी छे, एटले एकदंडी छे. जेम गाडा चालवाना मार्गने तो महोटो मार्ग कहिये, पण माणसोने पगे चालवानो रस्तो न्हानो थाय छे, तेवो ते वैराग्य पण न्हानो कहिये ॥ २८ ॥ बलेन प्रेर्यमाणानि करणानि वने भवत् ॥
न जातु वशतां यांति प्रत्युतानर्थवृद्धये ॥ २९ ।। पश्यंति लजया नीचैर्दुध्यानं च प्रयुंजते ॥
आत्मानं धार्मिकाभासाःक्षिपति नरकावटे ॥३०॥
