________________
२१९
निबल जे क्षुधाये पीड्या प्राणी होय तेने पचे नही तेनीपरे जाणवू ॥ १९२ ॥ ज्ञानांशदुर्विदग्धानां तत्त्वमेतदनर्थकृत् ।।
अशुद्धमंत्रपाठस्य फणिरत्नग्रहो यथा ॥ १९३ ॥ व्यवहाराविनिष्णातो यो ज्ञीप्सति विनिश्चयं ॥ कासारतरणाशक्तः सागरं स तितीर्षति ॥ १९४ ॥
अर्थ:-तेम खंड खंड पंडिताइये करीने अर्धबल्या एहवा जे प्राणी तेने ए तत्व अनर्थकारी छे जेम अशुद्ध मंत्रना पाठवालो पुरुष सर्पनो मणि लेवा जाय, ते तेने अनर्थकारी थाय तेनीपरे जाणवू ॥ १९३ ॥ जे प्राणी व्यवहारनयमां कुशल नथी अने निश्चयनयने समजवा जाय, ते प्राणी तलावने तरवामां असमर्थ छतां समुद्र तरवा वांछे छे ॥ १९४ ॥ व्यवहारं विनिश्चित्य ततः शुद्धनयाश्रितः॥ आत्मज्ञानरतो भूत्वा परमं साम्यमाश्रयेत् ॥१९५॥
अर्थः-व्यवहार अने निश्चये करी शुद्धनयने आश्रीने आत्मज्ञाने रत थइ जे प्रवर्ते ते प्राणी परमपदने पामे ।। १९५ ॥
इति आत्मनिश्चयाधिकार अष्टादश समाप्तः ।।
