________________
१२४
भवकारणरागादिप्रतिपक्षमदः खलु ॥
तद्विपक्षस्य मोक्षस्य कारणं घटतेतरां ॥ ८३ ॥ अथ रत्नत्रयप्राप्तेः प्राक्कर्म्मलघुता यथा ॥ परतोऽपि तथैव स्यादिति किं तदपेक्षया ॥ ८४ ॥
अर्थः- रत्नत्रयी जे छे ते संसारनुं कारण जे रागादिक तेहना शत्रु छे, अने संसाररूप कार्यनो शत्रु मोक्ष छे, माटे मोक्षनुं कारण जे उपाय, ते घटे छे; ॥ ८३ ॥ केमके रत्नत्रयी प्राप्ति थयाथकी पूर्वभवना कर्मनी जेवी लघुता थाय तो बीजाथकी पण तेमज थाय, ए अपेक्षाये जो अवधि नथी तोपण शुं थयुं ॥ ८४ ॥
नैवं यत्पूर्व सेवातो मृद्वीतो साधनक्रिया || सम्यक्त्वादिक्रिया तस्माद् दृढैव शिवसाधने ॥ ८५ ॥ गुणाः प्रादुर्भवत्युच्चैरथवा कर्मलाघवात् ॥
तथाभव्यतया तेषां कुतोऽपेक्षानिवारणं ॥ ८६ ॥
अर्थ :- जे पूर्वसेवाथकी ते धंचनाघोलनारूपथी, रुजुताथी, साधनक्रियामंद रूप तेवी न होय, माटे समकितादिकक्रिया ते मोक्षसाधनमां दढ छे ।। ८५ ।। अथवा कर्मना लघुतापणाथकी मोटा जे गुण ते प्रगट थाय छे; ते प्रकारे तेनो भव्यतापणे करीने मोक्ष छे; पण मोक्षनी अपेक्षा वारी नथी. ॥ ८६ ॥ तथाभव्यतयाक्षेपाद्गुणा न च न हेतवः ॥
अन्योऽन्यसहकारित्वाद् दंडचक्रभ्रमादिवत् ॥ ८७ ॥ ज्ञानदर्शनचारित्राण्युपायास्तद्भवक्षये ॥
एतन्निषेधकं वाक्यं त्याज्यं मिथ्यात्ववृद्धिकृत् ॥८८॥ अर्थ :- तेम भव्यपणाना तिरस्कारथकी पुनर्हेतुभूत