________________
१०९
दशाना भेद छे तेथी आत्मा पण बालत्वादि दशावंत थाय छे, पण निश्चपनयथी आत्मानी एक दशा छे अने शरीरनी अवस्था एक नथी; केमके अनवस्थित दोषनो प्रसंग छे माटे ॥ १८ ॥ नात्मांगं विगमेऽप्यस्य तल्लब्धानुस्मृतिर्यतः । व्यये गृहगवाक्षस्य तल्लब्धार्थाधितृवत् ॥ १९ ॥ न दोषः कारणात्कार्ये वासनासंभ्रमाच्च न ।
भ्रूणस्य स्मरणापत्तेरंबानुभव संक्रमात् ॥ २० ॥
1
अर्थ :- शरीरनो तो नाश थाय अने आत्मा परभवमां जाय, पण जातिस्मरणे करी पूर्वजन्मादिकनुं स्मरण छे. जेम घरना गोखमां बेसीने नगरना पदार्थ दीठा अने पछी ते गोख पडी गयो तो पण जोयानुं स्मरण जतुं नथी ।। १९ ।। कारणथकी बाल्यावस्थानी वासनाना संक्रमणथकी जे कार्य आत्मा करे छे ते कार्यनी जो स्मृति न रही, तो पण तेने दूषण नथी. जेम माताए पोताना अनुभवना संक्रमणथकी बालकने बोलवु - चालबुं शीखव्युं होय, तेनी बालकने स्मृति न होय तेहनी परे जाणवुं ॥ २० ॥
नोपादानादुपादेयवासना स्थैर्यदर्शने ॥ करादेरतयात्वेन योग्यत्वाप्रणुस्थितौ ॥ २१ ॥ मांगेभ्यो मदव्यक्तिरपि नो मेलकं विना ॥ ज्ञानव्यक्तितया भाव्यान्यया सा सर्वदा भवेत् ||२२||
अर्थः- उपादानना योगे करी स्थिरताना दर्शनने विषे उपादान वासना न होय, जेम हस्तादि जे छे ते उपादेय छे अने तेनुं उपादान ते हस्तादिकना परमाणु छे; माटे परमाणुरूप
