________________
આત્મનિરીક્ષણપૂર્વક આ ગ્રંથનું ચિંતન-મનન કરવામાં આવે તો જીવનમાંથી ઘણું દોષ દૂર થાય અને નવા દે પ્રવેશે નહિ. સંપૂર્ણ ગ્રંથ અસરકારક હોવા છતાં અમુક શ્લેકો જીવનવિશુદ્ધિ માટે ખૂબ જ અસરકારક છે. જેમકે, ચિવિચૂત....(અ. ૪. શ્લેક-૮) એ શ્લેના ભાવનું આત્મનિરીક્ષણપૂર્વક ચિંતન-મનન કરવામાં આવે તે આત્મા સ્વાદિષ્ટ ખાન-પાન, ચિત્તાકર્ષક વસ્ત્ર-પાત્ર, મને રંજક મકાન, ભક્તગણાકર્ષણ વગેરેમાં લેવાઈ ન જાય. કદાચ અનાદિ કાળના મેહના સંસ્કારથી ક્યારેક તેમાં રાગ ભાવ થઈ જાય તે પણ જ્યારે રાગભાવ થાય ત્યારે આ શ્લેકના ભાવને યાદ કરવાથી આત્મા તુરત રાગભાવથી પાછો હટી જાય. તેવી રીતે ચર્ચા જ્ઞાનસુધારિ (અ. ૨
ક-૨) એ ના ભાવને આત્મા સાથે વિચાર કરવામાં આવે તો દુનિયાનું નિરર્થક અવનવું જાણવાનો તલસાટ ન થાય. બહારનું નકામું જોવાની ઉત્કંઠા ન થાય. સાધનામાં બિનજરૂરી બલવાની તલપ ન થાય. ગપ્પા મારવાનું ન પાલવે. સાધનામાં અવરોધક કે બિનજરૂરી કશું જ જાણવાની–સાંભળવાની જરા ય ઉત્કંઠા ન થાય. જીવનને વિશુદ્ધ બનાવવામાં બિનજરૂરી કશું જ જોવા આખે તલપાપડ ન બને.
વરવા મHહ્ય......(અ. ૨ શ્લેક ૪) એ લેકનું ચિંતન-મનન કરનાર સંપત્તિના સંતાપમાં શેકાય નહિ, લલનાઓની લપમાં મશગૂલ ન બને, દુનિયાની પંચાતમાં ન પડે. આ રીતે સાધકના બાહ્યદષ્ટિ બંધ થઈ જવાથી તેને વાસ્થષ્ટિ......(અ. ૨૦ શ્લોક ૧) એ શ્વેમાં કહ્યું
