________________
(५०)
तत्वबिन्दुः
१७१ भुत अमे मनः पर्यवमां दर्शनोपयोग नयी. वाक्यार्थविशेष विषयं श्रुतज्ञानं, मनोद्रव्यविशेषालंचनं च मनःपर्यायज्ञानं एतद् द्वयमपि अदर्शनस्वभावं,
१७१ श्रीसिद्धसेनदिवाकरमुरिए युगवत् केवलज्ञान अने केवलदर्श ननुं स्वरूप नीचे मुजब गाथाथी प्रतिपादन कर्य छे. गाथा. सम्मतितर्क संताम्म केवले दंसणं, णाणस्स संभवो णथि; केवलणाणम्मिय दंसणस, तम्हा सहिणाई ॥१॥
क्रमथी केवलज्ञान अने केवलदर्शननो उत्पात मानतां केवलद र्शनसमये, केवलज्ञाननो संभव नथी, अने केवलज्ञानसमये केवलदर्शन संभव नथी. माटे केवलज्ञान अने केवलदर्शन संनिधाने एटले समानकालिक मानवां जोइए.
१७३ अस्पष्टे अर्थरूपे चक्षुषा य उदेति प्रत्ययः सचक्षुदर्शनं ज्ञानमंत्र सत् इन्द्रियाणामविषये च परमाण्वादावर्थे मनसा ज्ञानमेव सत् अचक्षुदर्शनम्.
१७४ उत्पाद, व्यय, अने धौव्ययुक्त द्रव्य कहेवामछे. वर्तमान,